donderdag 13 april 2017

De laatste werkdag

Vandaag de laatste werkdag. Paasfeest op school. Een viering en vervolgens met de kinderen naar de Schaapskudde van een vader van een van de kinderen. Een megaoperatie met 110 kinderen. Maar het ging perfect en het weer was perfect. De kinderen gedroegen zich heel geweldig. De oudsten hielpen de jongsten. Wat doen ze het dan goed! Super en wat ben ik dan trots op het spul.  En op mijn collega's. Het is me echt wel een happening. Je moet echt in het onderwijs werken om te weten wat voor werk en inspanning dit vraagt van iedereen.

Het loslaten kost veel moeite. Ik ga ook niet zo lang dit keer. Meer dan twee weken van school wil ik eigenlijk niet. En voor m'n gevoel is dit bijna een lang weekend de periode dat we nu gaan. Dus je neemt niet zo afscheid als voor een langere periode.
Gelukkig heb ik nu maar een weekje hooikoorts gehad. Maar wel een heftig weekje. Twee keer deze week 's nachts erg benauwd geweest. Gaat wel ten koste van mijn nachtrust. Recht opzitten geeft dan de meeste lucht. 's Morgens ben ik dan op het niveau van gebroken. Maar als ik eenmaal weer op gang ben, gaat het wel weer.
Vanavond nog even naar de sportschool geweest voor een meetmoment. Ik kan zeggen dat ik deze keer met 40 kilo bagage minder op reis ga. Maar het is nu ook wel genoeg. Vorig jaar vroeg ik me af hoelang ik het lopen nog zou kunnen volhouden. Nu was de Camino del Norte ook wel zwaar, maar met name het door de knieĆ«n  met een rugzak om te plassen onderweg, ging niet zo soepel. Dat gaat nu weer vlotjes.....
Gaf gisteren nog een training op een school en zag daar een poster hangen van een onderwijs organisatie. Keek er vandaag nog even naar op hun website. Zag toen ook een prachtige poster die zo van toepassing is op dit aspect......



Van de collega's kreeg ik een prachtig cadeautje voor onderweg. Ik kan nu nog wel huilen van ontroering. Een zakje met spreuken in een lichtgewicht zakje!. Dat vind ik zo ontzettend mooi, attent en lief. Ik vind dit zo super. Voor elke dag een spreuk. Vorig jaar heb een klavertje van 4 gekregen. Deze zat op mijn paarse tasje. Deze wordt te klein voor alle brillen en de mini ipad. Vond bij het Kruidvat een groter grijs tasje. Daar naai ik straks nog het klavertje op. Van de collega;s van de Kinderopvang kreeg ik een lief,, mooi kaartje met vriendelijke woorden. Ook zo ontzettend aardig!


Zo komen we steeds een stukje verder. Doordat niet alle kleren meer pasten, moest ik toch een en ander regelen. Een nieuwe wandelbroek bij de Decatlon. Voor een 1/4 van de prijs van de broek van vorig jaar. Toen was er in mijn maat ook bijna geen wandelbroek te krijgen. Nu kan ik in een xs. Deze winter heb ik via Marktplaats een mooie paarse soft shell jas gescoord en deze week voor MijnMaatje ook nog een. Ook zijn jas is echt onbenullige te groot. Geen gezicht meer, Gelukkig zijn de schoenen nog goed. Dus daar hebben we dit jaar geen omkijken naar. Morgen de rugzak als eerste inpakken en dan maar eens kijken hoever we nog kunnen komen met de pruttel in huis. De koelkast is bijna leeg. En van alle restjes uit de vriezer maak ik een feestmaal. Dochterlief komt thuis en we vieren dat ze haar propedeuse heeft gehaald. Jeeh!!!! We gaan dus uit eten bij Restaurant Mama.


Het menu:
bleek/knolselderij met preisoep als voorafje, 
lasagne met aubergine en spinazie als hoofdgerecht, 
aardbeien met bosvruchten en kwark toe. 






Geen opmerkingen:

Een reactie posten