zaterdag 22 april 2017

Spreuk van de dag: De kracht ligt er in dat wij niet vallen, maar iedere keer als we vallen weer opstaan

Een ingewikkelde spreuk vandaag. Mijn collega's hebben me wel met de nodige huiswerk op pad gestuurd. Vanmorgen maar even vrijaf genomen van het denken. De tijd genomen om te genieten. Nu ben ik niet gauw voor een gat te vangen, dus ik ga toch na een tijdje maar met deze spreuk aan de slag. Misschien dat ik daarom de spreuk kreeg van een collega? Er stond geen naam bij, maar dat maakt ook niet uit. Denkt iemand dat deze spreuk op mij slaat, of dat ik hierin nog wat te leren heb.
Hoe zou deze spreuk nu precies bedoeld zijn? Is het zo: ga de tegenslagen te lijf en laat je niet kisten. Of is het zo:  juist bij tegenslagen, zie je hoe krachtig je bent?
Soms heb je geen keus. Ik hoorde vanochtend dat bijna 70% van de fruitoogst is bevroren. De fruittelers moeten wel verder. Er bij neer gaan zitten is geen optie. De bank wil haar geld ook. Misschien dat het weinige fruit straks erg duur wordt? Levert het toch nog meer op? Een overvloedige oogst is ook niet alles, veel fruit, veel werk en lage prijzen.
Soms moet je bij tegenslagen door, misschien voor je kinderen. Het leven gaat door, dus jij ook. Er is dan geen keuze. Je zult wel moeten. Sommige mensen krijgen tegenslag, na tegenslag. Hoe houden mensen het vol, denk je dan. Op de Camino, als je de verhalen hoort, heeft iedereen een rugzak. "Elk huisje heeft zijn kruisje" is een spreekwoord. Of "Kracht naar kruis!" Dat zijn spreuken die hier wel passen onderweg. En toch, er wordt gelachen, mensen hebben samen plezier. 
Wat dat betreft is de Camino de metafoor van het leven. Je kunt wel gaan zitten aan de kant van de weg. Maar dat lost niets op. Je zult toch zelf in de benen moeten komen. En tijdens de weg gebeurt er van alles. Geen plaats in de herberg, blaren, zere voeten, peesontstekingen. De weg gaat anders dan je denkt. Geen stroom. Geen internet. En ook dat is goed.
Het maakt wel uit hoe mensen omgaan met hun zorgen of tegenslagen. Soms een keuze dus, maar heeft ook met je persoonlijkheid te maken. Sommige mensen zijn altijd opgewekt. Zien altijd de dingen van de positieve kant. Zou je je persoonlijkheid kunnen veranderen? Dat is een voor mij interessante vraag. MijnMaatje denkt van niet. Beïnvloeden van persoonlijkheidsfactoren is volgens hem erg moeilijk. Zou je het kunnen leren? Gedragsverandering is heel erg lastig. Je moet dingen wel 66 keer hebben gedaan, wil je praten over laten beklijven van gedrag. Gedrag is natuurlijk nog iets anders dan een persoonlijkheidsfactor. Erg ingewikkeld. 
Soms heb je geluk, dat stopt er een auto voor je en vraagt de bestuurder of hij je kan helpen. Dat kan dus ook. Dat een ander je helpt bij tegenslagen.
In 2011 zaten we in Italië op de fiets. Het was 8 weken, nadat ik de boodschap kreeg, dat ik niet meer terug hoefde te komen op mijn werk.  Ik was een zombie. Een schim van wie ik normaal was. De hooikoorts tijd brak aan en we hadden beiden geen werk en konden samen 4 weken weg. Nu pas besef ik pas hoe bijzonder dit was. We waren de eerste dag op weg met de fiets. Het regende en we zaten allebei gehezen in een regenpak. Het was op de Povlakte en deze is erg deprimerend bij regen. Voor ons stopte plotseling een auto, ging dwars voorontwerp staan. Ik werd er bang van. De omstandigheden zagen erg luguber uit. De chauffeur stapte uit. Liep na de achterkant van zijn auto en deed de klep open. Ik verwachtte tegen een pistool aan te kijken. Niet was minder waar, het was een bakker en gaf ons beide een heerlijk vers broodje. Met zijn duim omhoog. Zo bijzonder. Terplekke dacht ik aan de bijbeltekst: " Wat er ook gebeurt in het leven, kijk naar de vogels in het veld. Ze werken niet, leven bij de dag en leven zonder zorgen. Maak je dus geen zorgen voor de dag van morgen, want de dag van morgen zorgt wel voor zichzelf. Elke dag heeft genoeg aan zijn eigen last. " Dit voorval blijft me zo bij en is een motto geworden voor mijn leven.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten