De vijftiende dag van San Marina naar Hostal 18 km en 25.913 stappen

Na een goede nacht van 8 uur en 53 minuten zijn we vanmorgen rustig vertrokken. Voor het eerst met een tostados als ontbijt.  Deze herberg had geen keuken, daarom nu maar desayunos. Het heeft vannacht heel erg geregend en flink gewaaid volgens MijnMaatje. Het is droog en zonnig als we vertrekken, maar wel erg koud. Gelukkig heb ik de handschoenen. We lopen een uur stevig door. Heuvel op en af. Dan komt er een lucht aan zo zwart, dat we op voorhand maar besluiten ons in de regenkleding te hijsen. En dat is maar goed ook. We krijgen een bui over ons heen. Kort maar hevig, met hagelstenen. In de regenkleding lopen we verder. We laten deze maar aan, want dan kan het allemaal goed drogen. De wandeling is niet lang, maar 18 km vandaag. We durven het er met dit wisselvallige weer niet op aan te laten komen dat de herberg in Duran vol is. Als deze niet lukt, moet je nog 10 km lopen. En dat is ons te ver. We kiezen ervoor om morgen dan maar 27 km te lopen. Na 14 dagen zijn we wel zo getraind dat dit geen probleem meer hoeft te zijn. 

De route is weer bijzonder vandaag. We lopen langs een heuvelachtige omgeving. Er zijn grote melkvee bedrijven. De kuilbulten zien er net zo uit als in Nederland. Het enige verschil is dat er een paars(!) net over ligt. Langzamerhand komen we steeds hoger en het grasland gaat over in rotsen met bloeiende gele brem. De zon schijnt, maar het waait stevig. De blauwe regencaps fladderen om ons heen. Het gebied lijkt erg uitgestorven. Bijna geen bars of restaurants. We besluiten het brood dat we nog hebben, maar ergens aan de kant van de weg op te gaan eten. En net als we dat bedacht hebben zien we een mooi picknickplaatsje. Groen en nat, maar we hebben de caps nog aan dus geen probleem. Wat smaakt zo'n broodje dan heerlijk. Met wat monchoukaas, een eitje en nog een paar reepjes paprika, een heerlijke lunch. 

We komen nergens een winkel tegen. Het is te hopen dat de herberg ook avondeten kan verzorgen. Gelukkig blijkt dat het geval te zijn. We komen na nog een fikse hagelbui, met hagelstenen van wel een halve centimeter doorsnede, op onze plek van bestemming. We zijn er vroeg. Dat betekent een lange middag. Het herberg is nieuw en is in een dorpje. De bar die erbij hoort ligt een kleine kilometer verder op. Daar is vanavond ook een menu del dia. De waard wil ons wel halen. Dat is onze eer te na. Met dat kippeneindje van vandaag kunnen die kilometers er wel bij. Een nadeel, er is geen kachel. O, wat is het dan koud. Echt de Camino zoals ik me herinner. Gelukkig kan ik koffie maken. We eten ons laatste broodje en ik maak van het restje havermout en een geplette banaan nog een kom warme pap. We moeten nog 4 uur wachten voordat we avond kunnen. Voor morgenmorgen hebben we nog een yoghurt en een banaan en het laatste beetje havermout. We hebben dan nog theezakjes, wat oploskoffie, een halve reep chocola en 2 tomaten. Het moet lukken om dit vol te houden tot de eerste winkel die 13 km verderop zit. Maar we hebben pech, want het is morgen 1 mei en dan zijn de winkels dicht. We moeten morgen 27 km. Dus we zullen wel hier en daar wel iets moeten kunnen eten. 

Het menu del dia laat nog even op zich wachten. Als je vroeg in de herberg bent, dan betekent het dat je lang moet wachten. Het is erg koud, dus je gaat niet voor je plezier nu op een terrasje zitten. We zitten met jassen aan in de bar. En als je trek hebt en niet allerlei koekjes en dergelijk wilt eten, dan duurt een uur lang.

We praten met een van de Duitse pelgrims. Hij was in zijn werkzame leven chemicus. Hij heeft strookjes bedacht die je in de urine potjes kunt doen en waar je dan aan kunt zien of iemand diabeticus is. Langzaam kabelt de tijd dan voort. Ook dit hoort bij het pelgrimsleven. We proberen een busreis terug te boeken, maar het internet is niet sterk genoeg. Dus het lukt niet. MijnMaat wordt er helemaal hyper van. We hebben wel de creditcardgegevens gegevens, maar geen email terug ontvangen. We zien het wel. 

Een eindelijk kunnen we aan de maaltijd. Een warme soep, een salade mixta, kip met patat en een yoghurt na. Het lijkt morgen ook weer zo'n dag qua weer. We kunnen het niet veranderen, dus we nemen het maar zoals het is.