De elfde dag van de Camino anders dan anders .."Hij zal je beschermen met Zijn vleugels"

Het is voor het eerst sinds ... dat er wolken aan de hemel zijn en dat de morgen niet zo stralend is dan anders. Maar voor de natuur is het zo langzamerhand beter en wat regen zou nog mooier zijn. We staan om 7 uur op. Caminotijd! Vanaf mijn vorige Camino ben in elke morgen tussen 6.30 uur en 7.00 uur opgestaan. Vorige zomer heb ik de vroege ochtend buiten leren waarderen, maar ook de stille uren in huis. MijnMaatje heeft meer slaap nodig. Ik geniet van het vroege uurtje rommelen en alvast wat koken voor de avond of de lunch. Vooral in de winter had ik rond een uur of 8 de soep al klaar.
Om kwart over 7 zitten we op de fiets. Richting Tzum, een klein schattige dorpje,  3 kilometer verder op. Vandaar  hebben we een wandeling bedacht.  Het is een bijzonder landschap. Kaal, kaal, groene weide....We lopen op een dijk. Later blijk dat de Slachtedijk te zijn Een slapende dijk die bij overstromingen het zee water tegen hield. In 1825 voor het laatst benut... Nu is er over deze prachtig kronkelende dijk elke 2 jaar een marathon. Het is opvallend zoveel vogels als we zien. Zoveel verschillende soorten vogels en eenden. En laat de tekst van vandaag niet zijn. "Hij zal je beschermen met Zijn vleugels." Bijzonder weer zo'n tekst. Juist hier in deze omgeving, zie je de bescherming van de  vogels voor hun jongen. Het is stil van de stilte..... geen verkeer, geen machine geluiden. De enige twee auto's die we tegen komen op deze 10 km zijn van de thuiszorg. Het is genieten.
Rond 10 uur zijn we thuis voor de online kerk. Ik pak mijn breiwerk erbij en in het heerlijke zonnetje, die inmiddels voor de dag is gekomen, zitten we samen in stilte te luisteren. We kijken over de weilanden. Van de rest van de bewoners van de huisjes en de boerderij nemen we nog geen leven waar...
Na de kerk verbouwen we de "woonkamer". We hebben ontdekt dat de wifi het best is op de plaatst van de bank. We schuiven de bank naar het midden. De tafel naar het raam en de twee stoelen op de plaats van de tafel. Het huisje is ruim... dus het kan met gemak.
Als dat klaar is gaan we met de rugzak met lunch en koffie richting Franeker. We lopen nog even het dorpje Hitzum in. Dat is echt een gehucht, maar had vroeger nog 2 scholen. Een openbare en een christelijke. Niet te geloven. Mensen moeten veel kinderen hebben gehad. En ook nog een kolossale kerk.
Het plan is een wandeling door Franeker.  Wat is dit weer een mooi stadje. Het weer is heerlijk en voor de kerk eten we de lunch... Daar zien we weer een bord van de Camino aan het Wad. De route loopt hier ook langs. De Camino komt gewoon elke dag op ons pad en laat ons dus niet los.
Thuis gekomen zien we dat we weer 12 km hebben gelopen. Het is wel welletjes voor vandaag. We maken van de melk van de koeien yoghurt. Eerst koken tot 99 graden, dan afkoelen tot 45 graden daar een restje oude yoghurt er door en dan laten staan. Eigenlijk heel simpel.
Maar het valt niet mee in dit huisje. Het koken lukt wel, maar de pannen afwassen met koud water is een beetje behelpen. We moeten laat naar bed, want de yoghurt is pas om 23.00 uur klaar. Deze moet ongeveer 4 uur om 42 graden blijven en we houden de yoghurt op temperatuur in ons bed....