Het is een bizarre tijd. Hier fietsen we of wandelen we. Je komt gewoon geen mens tegen. Of althans bijna geen mens.... En het is zulk mooi weer al weken. Maar we zien op weeroneline dat de berichten voor deze week niet zo mooi zijn. Dinsdag, woensdag, donderdag regen... Dan moet je dus echt zelf iets van je dag maken.
Vandaag was het een schitterende dag voor een Koningsdag. Stralend weer, niet te warm. Op Corona wijze van 1,5 meter zie je mensen er wat van maken. Een prachtige dag!
Maar als het slecht weer is........ dan is het wel vreselijk besef ik nu. Geen museum, winkelen doe je ook niet voor je plezier met een persoon, ik althans niet. Geen terrasjes, geen etentjes, geen koffie, geen bibliotheek, geen film. Dan ga ik het ook wel voelen. We zitten hier 'in the middle of nowhere'. Bijna geen internet, geen naaimachine, geen boeken...... Ik ben natuurlijk vreselijk verwent deze weken. Zowel in de Achterhoek als hier in Friesland, konden we gewoon fietsen en wandelen.
We horen van mijn Engelse zwager, dat alle mensen van 70+ in Engeland te horen hebben gekregen dat ze een jaar binnen moeten zitten. De andere mensen mogen elke dag naar buiten wat je normaal ook doet. Dus loop je een rondje met je hond, dan mag dat. Maar geen twee rondjes.
De regels zijn iets verruimd nu, je mag nu met de auto ergens naar toe om te wandelen, maar dan mag je 2 x zo lang als de heenreis duurde de activiteit doen. Op mijn vraag, wie dat dan controleert hoorden we dat mensen elkaar massaal aangeven bij de politie. Typisch Engels volgens zwager en zus. Niet te geloven...
We beginnen de dag bij mijn zus en zwager die 10 km verder op in een huisje zitten. De rood, wit, blauwe vlag met oranje wimpel wappert ons al vrolijk tegemoet. En niet alle daar. We zien die dag dat op elke kerktoren een vlag wappert. In de dorpen zien we ook veel Friese vlaggen. Zuslief heeft een Koningstaart gebakken. Heerlijk! Maar met zoveel suiker, room en chocola, dat ik er de hele dag hyper van ben. Op zich niet erg, want de rest van de dag gaan we fietsen. Er is veel wind, dus dat wordt flink trappen.
Op gepaste afstand van elkaar worden we eerst geacht om een papieren gebaksbordje te versieren. Daarop komt dus de taart. Dan zingen om 10 uur het volkslied met de tv mee. We blazen oranje ballonnen op en maken een fleurige oranje slinger.
Dan laten we de de festiviteiten voor wat ze zijn. We zien later aan het filmpje wat ons nichtje heeft gemaakt, dat ze een geweldige dag hebben gehad. Gewoon samen als gezin spelletjes gedaan. Koekhappen, estafette, touwtje springen en wat al niet meer! Samen iets moois gemaakt van deze dag. Als we hun park afrijden valt mijn oog op iets bijzonders: een paarse sering. Het is natuurlijk 27 april en gisteren was het de verjaardagsdag van mijn moeder. Ze had op deze dag altijd een melkkan, zwart met witte stippen, gevuld met paarse en lila seringen uit de tuin staan. Ik had gisteren wel rond gekeken, maar ze niet gezien. Was er gewoon een beetje teleurgesteld van. Maar ze waren op het park van mijn zusje! Een knipoog naar ons! Althans zo ervaar ik het. In Spanje zijn weinig seringen, maar elke dag op haar verjaardag zien we ook daar toch een sering. Dat voelt goed.
Wij fietsen verder en gaan een tocht maken langs Stiens, Leeuwarden en weer terug. Uiteindelijk 80 km en soms fiks tegen de wind in. En mijn hooikoorts? Gewoon over!!! Ik ervaar de dag als een geschenk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten