We hadden dus even wat meer tijd vanmorgen, want de vroege ochtendwandeling zat er niet in. Het regende geen pijpenstelen, maar het was motregen. Teveel om op de fiets naar Franeker te gaan, dus maar met de auto...... Gewapend met twee karren gaan we de winkel binnen Voor MijnMaatje is het de eerste keer sinds 13 maart dat hij in een winkel komt. Ik zie aan hem dat het hem onwennig aanvoelt. Met twee karren is ook niets, dus ook gelijk de laatste keer. We hadden bijna niets meer in huis, dus er moet wel voor een dag of wat, wat gehaald worden. Met twee kratten vol met appels, bananen, mandarijnen, broccoli, zuurkool, doperwten, spinazie, tomaten, wortels, komkommer, paprika's, havermout, eieren, pinda's noten, chocola, vis en lucifers, en ik zal nog wel wat vergeten zijn, gaan we weer richting het hutje.
We eten het ontbijt en dan is het droog. We gaan met de auto richting Cornjum of Koarnwerd. Onze routeplanner in de auto werd er zenuwachtig van. Wist niet precies waar hij nauw naar toe moest. In ieder geval kwamen we er aan en hebben daar de auto geparkeerd. Richting Leeuwarden is het dan zeker 8, 9 km. We komende langs een schitterend klein landgoed Dekema..... We lopen langs of door het Leeuwarderbos en komen in de stad. Het is een prachtige tocht. Zulke prachtige natuur, verschillende fuut's gezien, mooie eenden met echt diepgroene fluwelen kopjes, zwanen met grijze jonkies. Zo mooi. En de natuur knapt zo op van de regen. Wat een schitterende planten zien we. Stinzen. We leren elke dag. MijnMaatje maakt prachtige foto's van een paarse holwortel of een voorjaarshelmkruid. We moeten eigenlijk nog even beter uitzoeken wat het is. Geweldig mooi om te zien. De stinzen zijn volop in bloei. Na onderzoek in het hutje thuis, leerden we dat deze planten met name om landgoederen staan. Uitheemse planten die vroeger makkelijk, omdat het bolletjes zijn, vervoerd konden worden. Thuis in Hackfort heb je ze ook, geloof ik. We lopen op een klein paadje langs de rand van weilanden. Zo mooi...
Dan lopen we door een leuke authentieke buurt van Leeuwarden. We komen bij een school met schitterende panelen met gedichten en spreuken. Geweldig, de spreuken komen gewoon weer op mijn pad..... Gemaakt door kinderen, opa's en oma's in het Fries, Nederlands, Arabisch.. Heel erg prachtig. Van verschillende heb ik foto's gemaakt. Een idee voor school. Een prachtig taal/kunstproject.
De spreuk "Er is altijd licht aan het eind van een donker tunnel" komt nu wel aan. Wat zal deze tijd voor mensen vreselijk zijn. Verlies van een dierbaren, verlies van werk, verlies van inkomsten, zorgen. Dan is zo'n spreuk ook een tekst ter bemoediging.
Voor ons zelf is het niet alleen kommer en kwel. De rust die we nu ervaren, door nergens heen te kunnen, maakt dat je nadenkt over de drukte van het normale leven. Wat doet er nu echt toe...?
We missen het sporten, maar dat kan ook anders. We wandelen en fietsen veel. Ik mis wel het contact met mensen. Anders op de Camino kom je veel mensen tegen. Maar nu heb je alleen elkaar. Nu kunnen we heel goed samen. Maar dat kan ook anders. Ook dat is wel een ding als je dan helemaal niet even iets voor jezelf hebt. Of er even uit kunt.... Het is te hopen dat het einde van de tunnel wel in zicht komt....
De binnenstad van Leeuwarden is prachtig, maar eigenlijk in Coronatijd een drama. Volgens mij zijn er te veel mensen. Ik duik, nu alleen, even een winkel in voor een soeplepel en een houten lepel. De soeplepel lukt, maar een houten lepel en wasknijpers van hout lukt niet. In het kader van duurzaamheid vind ik dit beter dan plastic. Onze tuin thuis ligt bezaaid met stukjes plastic van wasknijpers die kapot gaan. Hoewel ik de kleurtjes van de plastic knijpers mooi vindt gaan we nu toch maar voor hout. Onze huisje, aan de ene kant glamping en andere kant spartaans, heeft geen soeplepel en wasknijpers. Een mens moet er zonder kunnen toch? Maar soep opscheppen met niets is lastig en schenken geeft zo'n geknoei en met koud water schoonmaken geeft ook weer zoveel gedoe.
We merken dat we met heel weinig toe kunnen. Maar een aantal basics zijn wel handig. Een goed mes, goede pan, schaar, onderzetter als je een tafel hebt, wasknijpers.. En qua kleren. Thuis heb ik volgens mij 5 weken in een spijkerbroek gelopen met een trui en/of vest en nu heb ik al dagen mijn wandelbroek aan. Met een trui en vast. Mijn korte broek, 2 jurkjes, blouseje, zitten in het krat. Het is gewoon te koud. Loop de hele dag op mijn wandelschoenen, of we wandelen of in het huisje is het te koud voor iets anders. De wandelschoenen die ik in de Kringloop vond voor 1 euro doen het geweldig. Ze zitten perfect. De nieuwe wachten op een nieuwe Camino.
Wat de kleding betreft is het gewoon de Camino. Ik hoop dat we toch weer eens op een terrasje kunnen zitten in een jurkje...met schoenen met hakken.
We lopen via een andere weg terug. Ook weer prachtig en op de valreep, ook weer een landgoed te weten 'Martenastate". Ook weer adembenemend mooi.
En het weer: de regen blijft uit en de zon komt te voorschijn en schijnt door de raampjes van het hutje binnen. We koken weer een lekker maaltje. Rode vissaus met groenten en rijst. De rijst gaart in bed, verder alles in een pan en een lekkere salade. Morgen maar weer een nieuwe yoghurt maken. Hij is bijna op.
We leren steeds beter hoe we met het huisje om moeten gaan. Als we naar de wc gaan neem ik de waterkoker en een fles mee. Dan hoeven we de jerrycan niet zo vaak te vullen. We gebruiken niet de afwasteil, maar we vonden een stop en nu wassen we in de bak van het aanrecht. Daar past de pan beter in als in de afwasteil die van dezelfde maat is. Wat zullen we thuis alles weer waarderen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten