donderdag 30 april 2020

De vijftiende dag Camino anders dan anders..."Dit is geen tussenfase van het leven, dit is het leven...

Een heavy dagje vandaag. Het stralende weer is wat over. Tussen de buien door schijnt af en toe de zon... Inmiddels zijn we natuurlijk van 13 maart lockdown en doordat we ziek zijn geweest, best een lange lockdown echt in huis. Vervolgens nu voor de 2 weken in een vreemde plaats met nog steeds de lockdown. De eerst in de grote stad. Dan heb je zo wie zo bijna geen contacten. Maar toen was het heavy met het werk, en nu in de middle of nowhere, idem zie je gewoon geen mens...
Ik merk dat ik mezelf bij elkaar moet rapen en dat valt niet mee. Na hele drukke weken van het werk en de hooikoorts ben ik vermoeider, dan dat ik in de gaten had. Ik merk het aan mijn uren slaap. Met de fitbit meet je nu de uren. In normale weken tussen de 5.30 en 6.30 uur. Maar in drukke weken 4 uur. En in de vakantie gewoon 7.30 uur of meer.  De laatste schoolweken zat het weer rond de 4 uur en dan weet ik dat ik teveel hooi op mijn vorkje heb... Maar met de corona heb je geen keus. Wat ik merk, is dat nu voor de organisaties rond de school er geen vakantie is en de grens tussen werk en vrij verdwijnt. Ik merk dat ik een heel kort lontje heb. Iemand vroeg of ze op 3 juni al weer op klassenbezoek zou kunnen komen. Voorlopig is het beleid, geen ouders of vreemden in de school.  3 Juni is nog heel ver weg.... Aan de ene kant weet je dat ouders op het onderzoek wachten, met smart.... maar zo'n bureau doet er weken over voor het tot een afspraak komt en dan moet op stel en sprong een afspraak met de school worden gemaakt. Dat in een tijd waarin we  niet weet hoe het zal gaan en de vraag komt in de vakantie... Ib-er van school in de bocht, ik aan het werk, 2 juffen moeten worden gevraagd. Nu is het voor iedereen even een pas op de plaats. Vanaf 11 mei zijn we er weer. Als je niet uitkijkt vervaagt niet alleen de vakantie, maar ook de werktijden... Ik ben gisteren gebeld door de kinderopvang. 4 Keer gisteren gemaild door de school van onze mbo studenten, in de vakantie en op de avond..... en over het administratie kantoor maar te zwijgen. Of ik ook nog onze juridische afdeling wilde raadplegen... alsof wij die als kleine school hebben. Het moet niet gekker worden...

Terwijl ik dit schrijf maken we ondertussen yoghurt. Heel eenvoudig. Liter melk, 50 gram oude yoghurt, koken en klaar.... Maar dit is te kort door de bocht. Het begin is wel makkelijk. Onze bak waarin we de melk halen is schoon. De melk is al 37 graden. Het mooiste zou 1 pan zijn, maar in onze grootste pan past maar 3 liter en we hebben 4 liter. Dus twee pannen. Dat betekent ook twee pannen schoonmaken. De kleine pan is snel klaar, 10 minuten en dan is het 99 graden. De grote pan duurt 25 minuten. De kleine pan zetten we buiten met deksel en de grote zonder deksel. Dan zijn ze beide tegelijk na 20 minuten op 45 graden. Dan weer in de bak waarin we de melk ook halen. Het restje yoghurt er in en dan voor 4 uur in ons bed. Vervolgens laten we de yoghurt een nacht buiten afkoelen. Dat kan met deze temperaturen. En dan in onze koelkast. Daar past de bak precies over dwars in.
Als je weet hoelang het koken duurt en het afkoelen en je hebt 1 pan en 1 bak is het een fluitje van een cent. Emmers om te halen is meer werk, moeten immers weer schoon. Niet weten hoelang het koken moet geeft werk, want je moet het in de gaten houden. Meerdere pannen geeft werk, want die moeten weer schoon. We hebben nu een snelle efficiƫnte manier. En voor 5 dagen yoghurt....mmm.
De boerin wil zelf ook boter maken. Daar heb ik ook naar gekregen, maar dat is heel veel werk. Maar vraagt ook veel melk( 2 liter melk voor 100 gram boter en dan heb je anderhalve liter karnemelk als bijproduct. Daar kunnen wij niet tegen drinken.) We laten het voorlopig bij yoghurt. Al kwam ik wel tot de ontdekking dat je ook griesmeelpudding kunt maken zonder suiker en met speltgries. En het mooiste is dat je dat in Aalten, dus bijna thuis kunt kopen.

Vanmorgen beginnen we met de ochtend wandeling. Was niet het plan, want het zou regenen. Toen we opstonden scheen de zon stralend. Dus toch maar een wandeling. De laatste 1,5 km lopen we in de regen. Thuis hangen we de natte jassen en broeken op. De kachel aan, droge kleren en een plaid om. Dan ben ik na een uurtje weer warm. We besluiten, maar om de ochtend te gaan werken. Dan wordt het weer droog rond de middag en de zon schijnt. Maar het waait... windkracht 5 of 6. Voor fietsen te veel wind. We zoeken een wandeling rond Harlingen. De zee doet me meestal goed. We starten in het dorpje Kimswerd en lezen en zien dat hier Grutte Pier vandaan kwam. Een reus van een man 2.13 m voor de middeleeuwen een immense lengte. Hij was een Friese vrijheidsstrijder. Had volgens de beschrijving een zwaard van 2 meter waar hij 5 mensen tegelijk mee kon onthoofden... Je zult hem maar tegen komen. Ik kende de naam wel, maar niet zijn geschiedenis.
Van Kimswerd lopen we over de dijk naar Harlingen en weer terug. Goed voor 12 km. Het blijft steeds schitterend wandelweer. Droog, fris en zonnig. Harlingen is een mooi stadje. Weer met een rijke geschiedenis. Maar ook hier: alles dicht......We komen op de terugweg langs een natuur gebied. We zien grutto's en wulpen. Heb ik nog nooit in het echt gezien. Mooi.  Een prachtig gebied.

Vanmorgen kwam ik ergens een tekst tegen:
"Dit is geen tussenfase van het leven, dit is het leven..."  .
Het is niet zo dat ik de hele tijd denk, straks als de corona voorbij is dan ga ik.....Dat niet, maar ergens haakt toch straks......  Of als het voorbij is.....
Maar wie weet hoe lang dit nog duurt. Dus we moeten er hier en nu er wat van maken. Dat doen we dan maar. Al viel het vandaag niet mee.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten