Steeds probeer ik me een stukje verder te ontwikkelen. We eten gezond. Bewegen lekker. Proberen duurzaam en bewust te leven. Maar bijvoorbeeld iets als mediteren vind ik moeilijk. Ik heb altijd zoveel onrust in mijn lijf, dat mediteren niet lukt. 30 seconden en dan ontspint zich alweer een gedachte in mijn hoofd. En vaak niet alleen gedachte, maar ook plannen. Plannen voor van alles en nog wat.
Als je bent op gegroeid met "bid en werk" en soms denk ik dat het "werk ....... (en na een hele lange tijd) bid" was, dan laat je dat niet zomaar achter je.
Ik weet uit de tijd dat de kinderen klein waren ik de wekelijks kerkgang heerlijk vond. Het enige uur dat ik niets hoefde... De laatste maanden schrijf ik mee tijdens de preek. Ik merk dat ik van al het getype niet echt dingen onthoud. Het is heel leuk om te doen merk ik. Soms wordt er rond gefladderd in preken, maar sommige zijn ook pareltjes in opbouw en taalgebruik. Eerlijk gezegd ontgaat me dat, als ik alleen maar luister. Leuk is ook dat je terug kunt lezen en dat bepaalde teksten en spreuken blijven hangen. Ik heb nu in deze online kerkdiensten 4 dominee's gehoord en drie hadden het thema: "Ik zal er zijn!' Dat geeft niets, juist fijn om te horen in de Corona tijd, toch?
De spreuk van de dag uit Prediker spreekt mee aan. "Geen mens kan in de toekomst zien". Zeer van toepassing op leven en op de Camino. Je kunt je van alles bedenken, maar hoe het echt zal gaan.
Soms is dat maar goed ook, dat we niet weten wat ons te wachten staat. Als we geweten hadden wat er boven ons hoofd gehangen had, met dit Corona virus, denk ik, dat ik het niet geloofd had. De komende week zal een heavy weekje worden. Dinsdag horen we hoe het zal gaan met de scholen. Gelukkig voel ik me goed. Dat betekent gelukkig dat ik me kan bemoeien met wat er moet gebeuren. Ik ben vanaf 13 maart 1 keer op school geweest. Alles gaat nu digitaal. Dus ik kan vanuit Friesland ook gewoon werken.
Als je na gaat,dat toen ik voor het eerst op Camino ging in 2012, ik alleen een Nokia had. Ik kon toen net wat SMSsen. Nu regel je alle zaken met je mobiel. En dat in 8 jaar tijd... Dat betekent dat afstand houden van je werk, bijna onmogelijk is. Nieuwe ouders mailden mij vanmiddag. Dat betekent dat ik op een bankje in Sneek reageer op een vraag. MijnMaatje zegt, dat ik natuurlijk niet hoef te reageren, maar dan moet ik het weer onthouden of het morgen te doen.
Mijn gedachten gaan op de loop, merk ik, en het verhaal wordt te lang. Daarom snel naar het einde. In hetzelfde stuk van Prediker staat vervolgens, juist omdat je niet weet hoe het zal gaan, je moet genieten: "Daarom zeg ik, geniet van het leven. Er is niets beters op de wereld dan eten en drinken en vrolijk zijn. Een mens moet hard werken tijdens het leven dat God hem op deze aarde geeft. Maar als je geniet, dan kun je het leven aan!" Een geweldige spreuk in deze moeilijk dagen.
En genieten doen we dan maar, we drinken koffie op bankjes in de zon, eten de salade op de trappen bij de Waterpoort in Sneek, liggen vervolgens gevloerd na 12 km lopen en 50 km wandelen tegen de wind in, een uur op bed, eten vervolgens het restant paaschocolaatjes op en maken een heerlijke spinazie omelet! Lechjim : op het leven!
lechajim
Geen opmerkingen:
Een reactie posten