De zestiende dag van de Camino anders dan anders "Een vriendelijke gezicht, geeft altijd licht!'.

De tekst van vandaag kwam zomaar weer op ons pad. Het was een uit honderden teksten waar een huis mee beplakt was, en eerlijk is eerlijk, het was de enige die ik van afstand kon lezen. Maar is ook toch genoeg?
De dag begon met regen. Uiteraard staan we altijd vroeg op, maar deze ochtend zouden we op de bezoek bij een vriendin in Lemmer. Ze heeft een groot huis waardoor 1,5 meter heel goed mogelijk was. We dachten vroeg weg te gaan. Lemmer te  bekijken, daar even te ontbijten en dan op bezoek rond half elf. Dat lukte allemaal, maar we hebben Lemmer gezien vanuit de auto. Het bezoek was erg gezellig. Voor het eerst sinds 8 weken gewoon eens weer bij iemand op bezoek en wat andere praat....
Dus super leuk. Inderdaad, ze had een huis waar je tikkertje in kon spelen.
De middag wilden we als het weer beter werd, wandelen in de buurt van Lemmer. Van dat betere weer was geen sprake om de middag, maar ze tipte ons wel over de kringloopwinkel, die open was. Mijn hart deed een sprongetje...en sloeg over van plezier. Ik houd daar zo van en uiteraard was ik in geen weken ergens geweest. In Franeker zit er ook een, maar deze is hermetisch gesloten.
Ze had geen woord te veel gezegd...een prachtige kringloop. Ik heb nog nooit zo'n leuke winkel gezien. Prachtige spullen. Super schoon. Het is gewoon schatgraven. En dat heb ik ook heerlijk gedaan. Misschien stond mijn gezicht wel erg vriendelijk, ik weet het niet, maar elke medewerker begon een praatje. Met  name over dat ze dit werk in deze winkel zo leuk vonden. Nou, dat was ook te zien. Ik wilde gewoon geen kleren kopen, want je kon niet passen. Dat was ivm de Corona niet mogelijk. Maar voor de rest. Een hele afdeling in retro stijl, een afdeling in opa en opa stijl, prachtige banken. Keurige boeken.
Bezakt met een mandje met schatten, kwamen we na anderhalf uur bij de kassa. Een lampje voor boven ons keukenblok met een knopje voor, zodat je niet helemaal tussen de pannen moet gravenom de aan en uit knop te vinden.
Een aluminium eiersnijder, waar een mens echt om verlegen kan zitten. Een blauwe sjaal, die was ik vergeten mee te nemen van thuis, en paars en het blauwe vest past niet goed, vind ik. Dessert lepels(ontbreken in het huisje), boeken en een prachtige notenkraker. Van het soort dat ik MijnMaatje al eens op zijn verjaardag had gegeven. Een dure en nu voor 1 euro. Maar nu kunnen we samen notenkraken... En dat alles voor de prijs van 7 euro... Nu je verder niets kunt, nog geen koopje koffie kopen, was dit mijn grootste uitspatting tot nu toe. Wat kan je daar dan een plezier aan hebben. De mensen die er met zoveel plezier werken en als je als klant met een super gevoel naar huis gaat? Dat is tocht geweldig.
Op de parkeerplaats van de winkel aten we de salade en, niet te geloven, het werd droog. Het gebied is niet zo mooi als noord Friesland, maar we hebben heerlijk gewandeld. Het was koud, vest aan, jas aan regenjas aan, muts op, maar dat geeft niets. Het was prachtig. Van Oosterzee richting Bantega en weer terug. Langs een meer, we moeten de naam even op zoeken. Langs schattige huisjes, waaronder een dus beplakt met spreuken. Prachtig! Wat een goede dag!