Camino Amethist: De negenentwintigste dag van de Camino anders dan anders "Zonder donker, geen licht"

Nu is het zelfs al 22.15 uur voordat ik begin met schrijven. Het was weer een best dagje. Beslist geen caminodag. Maar deze Camino is niet voor niets, anders dan anders. Op de Camino liggen we er om 22.00 uur meestal al in. Nu is dat zeker de laatste dagen later. Mijn hele ritme is wat verstoord. Ik baal hier wel van. Ik word 's morgens niet wakker uit mezelf, terwijl dat de laatste jaar eigen steeds zo was. Ik merk dat de druk van het werk ook weer steeds groter wordt.
Vanmorgen was MijnMaatje eerder uit de veren van de bedstee en had al koffie gezet, Hij schudde het dekbed nog eens op. Met een oog zag ik dat hij weer getransformeerd was als Catwizzle. Ik schrok er van. Deed gauw mijn ogen weer dicht. Na een kwartier doorgebracht hebben in het toilet gebouw kwam hij weer terug als een "krullenman". De shampoo werkt uitstekend. De moeder van krullenman zou er blij mee zijn. Ze vindt dat zijn bos er meestal te verwilderd uit ziet.
We zitten om half negen al op de fiets. Het is echt weer stervenskoud. Een bijna poolwind waait er over de open vlakte. Op de vlonder merk je het niet zo, maar zodra je in open veld bent. Ik doe gauw mijn regenjas over mijn jack aan. We fietsen over de Slachtedijk, een dijk van 42 km lang richting Sneek. Het is een schitterend tochtje. Met de wind in de rug gaat het fantastisch. 3 Kilometer voor Sneek buigen we af naar Bolsward. Dit Bolsward is beduidend drukker dan 4 weken terug. Nog steeds afstand, maar echt meer mensen. Op de trappen bij de gracht drinken we, de zelf meegebrachte, koffie. Dan koop ik DE ring. Elke Camino koop ik een ring als herinnering aan tocht. Inmiddels heb ik er 7. De meeste pas ik niet meer, jammer genoeg, want die zijn te groot geworden. Ik had mijn zinnen gezet op een ring met en grote steen of zo. Helaas waren ze allemaal te groot. Ik heb inmiddels maat 17 en dat schijnt erg klein te zijn. Gelukkig vind ik een prachtige ring. Twee ringen in een. Hij past aan mijn linker ringvinger. Ik las op internet deze uitleg:

"De ringvingers zijn vernoemd naar de Romeinse god Apollo, de god die in zijn wagen de zon langs de hemel trok. Doordat de zon straalt maakt zij alles zichtbaar op de aarde. De zon staat voor uniek, creatief en zichtbaar zijn. De ringvinger geeft aan waar jouw eigen zon van gaat stralen, waar je voldoening haalt uit het leven."

Dat spreekt me wel aan, want de Camino en de betekenis ervan is een heel groot onderdeel van mijn leven geworden. Daar gaat mijn eigen zon van stralen. Het symboliseert de rust, de bezinning, het volhouden, het tevreden zijn met eenvoud, met dienstbaarheid. Dit helpt me en ondersteunt me bij het dagelijks leven. Het staat symbool voor het leven. Het goede en het kwade, dat bij elkaar hoort. Het goede kun je niet waarderen als je het kwade, donker niet kent.
Met een fikse, bare, tegenwind fietsen we door de poolwind naar de hut terug.
Terug op de boerderij heeft MijnMaatje een vergadering via google meet. Ik schrijf een plan voor webinars over rekenen. Met een plaid om word ik weer warm.

Het zoontje van de boer brengt ons een Oranjekoek Heerlijk Friese koek van de bakker. Zo goed, zo lekker en zo vol suiker dat mijn gehemelte direct weer stuk is. Ik kan er gewoon niet meer zo goed tegen, maar het gebakje was zo lekker.
De dochter wordt vandaag 5 en dat wordt gevierd. Het is alsof ik terug geworpen wordt in de tijd. Corona speelt vandaag even geen rol. Opa en Oma komen. Ooms en tantes. Nichtjes... ze lopen over het erf. Bekijken de veestapel. Ik had de boerin nog niet gezien. Maar dat we een zus van haar zagen dacht ik. Een prachtige dame met een leuke jurk en een oranje vest. Van dicht bij zag ik pas dat het de boerin was. Zo kan het dus ook. Echt een boerenfamilie dag. Gezellig samenzijn, het gekuier over het erf. Keuren van de koeien en de nieuwe investeringen. Zo herkenbaar. Spelende kinderen die dwarrelen om de volwassenen. Opeens is er een gekrijs en gegil en zie ik een andere gast de haan van een peuter afschoppen. Paniek alom. Blijkt de venijnige haan een peuter in haar oog gepikt te hebben. Gelukkig blijkt het mee te vallen, maar ze heeft wel een hechting in haar wangetje. Wat een stress en een paniek.

We komen bij tijdens de webinar van dokter Tamara die vanavond gaat over "Stress en ontspanning". MijnMaatje raakt er zo van ontspannen, dat hij tijdens de webinar in slaap valt. Het zijn drukke dagen op deze Camino. Ontspannend en inspannend. Werk en buitenlucht. Kou en de zon. Vreugde en pijn. Donker en licht.