woensdag 13 mei 2020

De achtentwintigste dag van de Camino Anders dan anders "Dankbaarheid maakt gelukkig"

"Niet het geluk maakt dankbaar, maar dankbaarheid gelukkig"
En weer zit ik om 21.45 uur pas achter mijn laptop voor het blog. Het was gisteren druk, maar vandaag nog drukker. MijnMaatje is weer gearriveerd in de hut, na een paar dagen weer aan het werk te zijn geweest. Hier werken we ook wel, maar soms zijn er zaken die toch niet vanaf afstand kunnen.
Ik weet eigenlijk niet waarmee ik het zo druk heb gehad. Heb niet gewandeld, hoefde niet te koken en zo was het 11 uur om te vergaderen met mijn team. Moest nog de laatste nagekeken werkstukken inleveren, heb veel gebeld, moest veel achteraf regelen en het was zo 17.00 uur.
Inmiddels scheen de zon stralend en nodigde de zo uit tot lopen dat ik het niet kan laten. MijnMaatje zou rond 6 uur komen, dus ik had nog een uurtje. Terwijl ik op pad ga zie ik de curverbak waarin ik de melk krijg al weer klaar staan, gevuld met melk. Ik besluit om toch maar even te wandelen. De hut is spik en span en het eten is zo klaar(gebakken aardappels met witlof en geraspte kaas). Dus wat dat betreft. Yoghurt maken is niet moeilijk, maar vraagt ook wel even tijd. MijnMaatje houdt van een opgeruimd huis zonder gedoe en yoghurt betekent gedoe. Ik doe net of ik de bak niet zie en ga toch even wandelen. Ik neem de route die uiteindelijk op de weg komt waar MijnMaatje zal langs rijden. En inderdaad als ik 500 meter voor de boerderij ben, komt MijnMaatje me achter op. Ik hoorde het niet, maar zag aan het zachter gaan rijden van de tegenliggers dat er iets aan de hand was. Onze rode motormuis stond aan de kant van de weg met een bigsmile krullenbol achter het stuur. MijnMaatje heeft een ander coupe. De Catwizzle dracht is verander in een bos weelderige krullen die Julian Clair, mensen van een bepaalde leeftijd kennen deze Franse chansonnier, niet zou misstaan. Wat een flesje krullen shampoo vermag. Als cadeautje heb ik ook nog een fles krullen crèmespoeling gekocht. En gecombineerd met de nette werkkleren geeft dit een totaal ander beeld. Ik heb zelfs de indruk dat de boerin dacht dat ik een andere man had "opgepikt". MijnMaatje heeft thuis zijn quarantaine kleren gewassen, (wandelbroek en wandelshirt fleese jack) en  dus vanaf morgen is het weer als vanouds.
Thuisgekomen vallen we aan op de brandnetelsoep, die geweldig is geworden. Brandnetels van de slootkant met een aardappeltje van de bult voor de koeien( doorgedraaide friet aardappelen), met een bouillonblokje en een dikke teen knoflook. Hoe makkelijk kan het zijn?  Het smaakt echt heerlijk. De brandnetel heeft een beetje een spinazie smaak. Ik las op internet dat je dit net als spinazie kunt toevoegen aan pasta's. Een nieuw idee is geboren. De melkbak is supervol, dus ik maak weer een griesmeelpudding waar ik nu echt 6 of misschien wel 8 stukjes van ga maken. Het is erg lekker, maar calorisch gezien een beste hap.
Als ik aan het blog wil beginnen, begint MijnMaatje aan een nieuwe filosofische discussie. Worden mensen gelukkig van vakantie? Dat wordt de nieuwe vraag in deze Coronatijd. Dat blijkt niet zo te zijn. 4 Miljoen mensen gaan zelfs gewoon niet. Andere verruilen hun huis voor een huisje en hebben na 4 dagen hun thuis gevoel. Dan kun je natuurlijk ook thuis blijven. En als je vakantie gevoel het croissantje bij de bakker is en het krantje uit de campingwinkel en lang ontbijten, dan kun je dit ook thuis doen. Een groep mensen zal niet gaan. Zal niet durven. Bovendien moet er dan wel wat pen zijn, anders is het wel saai. Maar een groep mensen die geen inkmsten heeft nu, zal niet kunnen. En gedwongen niet kunnen, voelt anders als er voor kiezen om niet te gaan.
Nu ben ik iemand die inmiddels 28 dagen van huis is, en daarvoor 5 weken in huisquarantaine zat, ik wel graag vakantie wil, maar daarmee bedoel ik verantwoordelijkheid van het werk een periode niet wil . En als we op niet op een fietsvakantie kunnen, dan is ruilen van een huis voor mij ook een optie.
Maar hoewel ik elke dag hier veel uren voor school maak, is het fietsen en wandelen hier ook vakantie. En zeker de hut is, een combinatie van enerzijds hotel, anderzijds camping en weer een tiny hous leefervaring, voelt als ik 's morgens op de vlonder zit, dit ook als vakantie. Dan is vakantie ook niet meer nodig toch?
Maar een keer een terrasje, een museum of een bibliotheek, ja dat zou mooi zijn. Of gewoon weer kunnen zwemmen.
Maar de vraag was: word je gelukkig van vakantie? Ja, ik wel, maar ik word ook wel gelukkig van gewoon van wandelen thuis, of samen eten met vrienden, of 's morgens in de zon zwemmen in ons buitenzwembad in ons dorp. Of mijn vrijwilligers werk in de herberg of het repair Cafe. Gelukkig zijn is voor mij niet alleen vakantie. geluk zit in meer dingen.
Maar nu ben ik gelukkig dat MijnMaatje weer hier is en moppert over de zooi, van het koken, de afwas, het water halen. Heerlijk dat gemopper....hij is er weer!



Geluk: op vakantie in de bergen met kinderen en familie, vandaag gekregen van schoonzus

De brandnetelsoep


Geen opmerkingen:

Een reactie posten