De ochtend begon zoals 34 andere ochtenden met zon. Op de vlonder drinken we lekker een kop koffie. het is zo heerlijk in het zonnetje, dat ik voor achten al een zonnebad neem. In hemd en onderbroek. De stralen zo op je huid.
De tapas was gisteren iets de teveel van het goede. Als te veel eet, dan heb ik het 's nachts zo warm en zo'n last van dorst. Op 5 uur had ik mijn fles met water helemaal leeg. Het was al licht. Ik deed even deur van de hut open, want ik hoorde zoveel kikkers. Het geluid buiten was overweldigend. Het is hier heel stil, maar nu het geluid van de kikkers. Honderden, duizenden. Ik heb nog nooit zoiets gehoord. In een nacht alle kikkers klaar wakker. Tijdens het fietsen vandaag zag je overal in de sloot de kikkerogen. In tientallen. Een kikker explosies. Het gezang over "een heilig koor van stemmen" popte op. Nu is het kikkerconcert niet heilig, maar inde vroege stille ochtend zo'n geluid is echt een heel bijzondere ervaring.
Mijn Zusje komt vanmiddag. Na ons ochtend zonnebad, gaan wij nog even voor een fietsrondje. Het yoghurtje mee en een restantje brood van de tapas maaltijd in de tas en weg zijn we. We beginnen met een fikse tegenwind. Lekker trappen.
MijnMaatje waarschuwt mij, hij ziet een fretje. Dat maakt het zo bijzonder hier. Het getoeter van de familie Meerkoet. Ik zie overigens alleen Vader Meerkoet. Dan maak ik me zorgen. Een fret en alleen de vader......Jip de kalkoen brult af en toe even flink naar zijn vrouw Janneke, die overigens het gebrul gewoon stoïcijns ondergaat. Op de hoek van het land, waar nu echt het gras vanaf is ligt een haas. Hij springt zo langzaam dat ik denk dat hij ziek is. Allerlei dieren zie we dagelijks. Ik zal al een koolwitje en nu in citroenvlinder.
De heen weg tegen de wind in en de terugweg van de wind af. 32 km per uur. Rond enen waren we weer thuis.
Wat ik zo als bijzonder ervaar is dat je bijna 40 dagen weg kunt gaan en ik mis niets van thuis. Ja, de mensen, maar geen spullen. We zitten hier in alle eenvoud, oké, schone bedden, witte handdoeken, plantjes voor de hut, maar voor de rest is het een sober leven. Als je zin hebt in een reep chocola, moet je er 8 km voor fietsen. Dan laat je het wel. En in verband met de drukte in de winkels doe we ook maar 1 keer in de week de boodschappen.
Dus alles wat we hebben, laten we achter en we missen niets. Toen ik het er met MijnMaatje over had, antwoordde hij op mijn vraag of hij wat miste"Snel internet"maar verder. Dus je richt je huis in, verbouwt je zolder, richt de tuin opnieuw in en "thats it".
Ik denk bij niets, "Fijn dat we weer naar huis gaan, want dan heb ik weer..." of het zou gaan om de oven, zodat we weer een ovenschotel kunnen eten. Maar eigenlijk....Bizar. Dus hard werken voor je spullen en niets missen....
Mijn Zusje en haar man kwamen. Nichtje was ook mee. Zij heeft de polsstok uitgeprobeerd. Super knap, want ik vind het eng. Daarna lekker op de surfplank en de trampoline. De trampoline deed het goed, want toen heb ik even mee gedaan. Lekker even kind zijn. Ik vind trampoline springen zo leuk.
We hebben heerlijk op de vlonder gegeten. Brandnetelsoep, doorgedraaide aardappels, salade, yoghurtje toe. Mijn Zus had linzenburgers gemaakt, heerlijk, en had aardbeien en frambozen mee genomen. Brandnetelsoep is hier voor het laatst. Alle bermen zijn gemaaid. Jammer!
Ik hoor nu ook een koor. Niet van stemmen, maar van trekkers. Schreef ik een paar dagen geleden van "It giet oan. " Voor onze boer was het dan deze week Dinsdag gemaaid, gisteren geschud en nu in de bult! 60 hectare........ in een dag. Niet te geloven. Mijn Zus en ik zeiden tegen elkaar: "Geen worden dat die jonge jongens het geweldig vinden. Wat een snelheid, wat een kracht in de machines... Onze boer is klaar, maar nog veel boeren niet, te horen aan het "heilig koor".
Klik hier voor de link
Het zit er bijna op Frida en Albert.
BeantwoordenVerwijderenWat een mooie muziek bij het filmpje. Past mooi bij de rust die het beeld uitstraalt.
Hartelijke groet, Cobi