Wie de vorige blog heeft gelezen, heeft inmiddels meegekregen, dat ik gisteren een nare valpartij met de fiets heb gehad. Vergeleken met de pijn van gisteren heb ik denk ik aardig geluk gehad. Ik heb fikse hoofdpijn en nek en mijn romp is stijf. Ik kan goed een poosje zitten en ook goed een poosje liggen. Een klein rondje op het terrein wil net. Dan moet ik in verband met de hoofdpijn even kalm aan doen.
De opdracht rustig aan te doen, kost me vandaag geen enkele moeite. Ik ben erg huiverig voor toch nog klachten op lange termijn. Daar heb ik ervaring mee, dus ik houd me wel gedeisd. Het typen gaat wel, maar ik doe het gewoon in etappes. De armen hoog houden op de tafel doet pijn. Buiten met de laptop zie ik het beeld niet goed. Toch denk ik dat het met een sisser afloopt. Dan moet het ei op mijn hoofd wel gaan slinken, want met het liggen voel ik het steeds. Gelukkig heb ik de tijd hier om het rustig aan te doen. Dat scheelt.
Wat heb ik de balen... Het is hier zulk heerlijk weer. Geen wind, een lekker zonnetje. een prachtige wandeldag. Zit ik hier op de stoel. De zorgboerderij heeft veel thee en koffie klanten vandaag. Geen wonder, als het zulk rustig weer is trekken mensen er op uit. Ze maken een rondje op de tuin. Kijken bij de kippen die hun schreeuwend en kakelend ontvangen. De biggen ruik je vandaag. Das het nadeel van geen wind. Ik zag gisteren overdag eigenlijk voor het eerst dag je niet meer kunt spreken of biggetjes. Ze zijn in de weken dat we hier zijn echt flink gegroeid. Ik denk dat het nu pubervarkens zijn. Ze stampen met de voorpoten in de trog en slobberen dat het een lieve lust is! Maar op de een of andere manier trekken de biggen aandacht. Mensen hangen steeds over het hek. Ik heb in het kader van duurzaamheid een tandenborstel van hout met varkensharen. De stugge haren van de varkens zie je inmiddels goed. Ze zijn erg sterk, want mijn tandenborstel gaat aanmerkelijk langer mee dan de synthetische die ik eerder had. Maar als ik deze pubers in de drab zie staan, dan heb ik wel m'n bedenkingen met de borstel in mijn mond.
Het is hier voluit lente. De fruitboompjes bloeien en de magnolia bloeit ook uitbundig. Mijn hooikoorts heb ik helemaal geen last van. Als mijn pijn in mijn hoofd en lijf er niet was, was het een heerlijke relaxte zondag.
Het bankje voor het tiny huisje is mooi. We zien veel dieren, reeën, hazen, konijnen, reigers, kievieten, eenden, roofvogels, vlinders, merels, noem naar op. Toch wel heel mooi zo vanaf dit bankje dit zomaar te kunnen bekijken. Het is echt windstil, geen windmolen die draait. Lekker weertje voor een avond fietstochtje.... Zit ik hier op de stoel en maak kippeneindjes wandelingetjes.
Ik kan slecht niets doen. Dus ik haak wat nutteloze zaken. Kraak wat noten voor de voorraad. MijnMaatje verzamelt brandnetelbladeren om zo een lekker "versterkend "soepje voor ons te koken. Hij heeft het zwaar met een vrouw die hem zijn vakantie door de neus boort!
Aan de andere kant, het is een prachtig plekje waar we nu zitten. Met ook een echte in 't hof zoals de kindjes van de boerderij het hier zeggen. Met bloeiende perenbomen! Ik mag dankbaar zijn dezee pleek, gezelschap van MijnMaatje en dat het niet erger is dan het is.
Potverdorie, krijg ik net een appje dat mijn zusjes ook gevallen is. Ze is op vakantie in de Ardennen. Ze zijn op weg naar het ziekenhuis. Ze heeft een zere pols. Blijkt Zuslief haar rechterduim gebroken te hebben. Althans dat denkt ze, want ze kon het Frans niet goed volgen. Het hand en/of arm (?) in het gips. Wat een hoog pechvogel gehalte in de familie.
MijnMaatje weert zich dapper! Hij kookt soep, maakt een heerlijke risotto en met het toetje van gisteren een prima maal. Na het eten wil ik even kijken hoe ver het mee lukt met het lopen. Ik haal het kruispunt van de Nesserlaan-Taekelaan met moeite. Nog geen 300 meter. Dat valt wel tegen.
Ik heb ook geen zin aan mijn habit trackers. Kunnen me even gestolen worden. Heb ook geen foto's, maar MijnMaatje heeft vanmorgen in zijn blote pokkeltje foto's gemaakt. Het was een prachtige zonsopkomst volgens hem. Het zal!
Ps de spreuk is van Guido Gezelle
.jpeg)
.jpeg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten