De Vertellisvraag van afgelopen Vrijdag was; doe iets wat je nog nooit gedaan hebt. Dat is toch ook toeval. Doe ik deze week net iets wat ik nog nooit heb gedaan. Alleen kamperen in het fietstentje. Vannacht alleen naar de wc was een beetje eng. Niet zo zeer, omdat ik bang ben, maar omdat hier overal fietsjes liggen van de kinderen en vannacht waren alle lichten uit. Je zult maar lang uit gaan hier. Samen is leuker, maar alleen lukt ook wel. Je bent wel heel druk, want ik moet nu overal alleen aan denken en elke keer weer terug lopen naar d tent, want dan ben ik weer iets vergeten voor het koken.
Thuis bij terugkomst, nou ja, op de camping, zorgboerderij, was iedereen al druk aan het werk. Ze hebben jongeren met een beperking die op maandag komen helpen. Ik geniet van de gesprekken. Alleen al de discussie hoe je een verfkwast moet afstrijken aan een pot, zodat de verf in de pot komt en niet er naast. Prachtig. Ik zag een jonge de hele tijd oefenen met alleen he5 afstrijken aan de pot. Ontroerend. Maar het is droog en de zon schijnt. Ik maak me een kop koffie en pak het yoghurtje en zit een poosje in de zon. Ik werk even aan mijn haakwerk en dan herinner ik me dat ik nog twee leuke boeken in het boekenkasten van de buren zag staan. Ik haal ze met de fiets en ik lees een hele poos in de zon. Eerst nog met regenjas en dan met Jack en vervolgens in mijn ‘t shirt. Heerlijk. Ik wilde eigenlijk naar Exmora naar de kunsttuinen. Maar de zon is zo heerlijk. Ik besluit om de lunch hier ook nog maar te doen. Tijdens het maken van de lunch zie ik 12 prachtige tomaten in de afvalbak. Ik haal ze er uit en was ze af. Ik kan geen plekje vinden. Er wordt hier door de gasten vreselijk veel eten weg gegooid. Ik kan het bijna niet verdragen. Maar dit is mij te gortig. Na een fikse discussie via app met Zuslief, liggen ze toch weer in de afvalbak. Er zijn grenzen. Ik verbaas me over dit gedrag. Ik zag ook elke dag het grote flessen krat gevuld met lege wijnflessen. Je praat over 7 campers en caravans en vanochtend waren er 32 flessen. Gisteren ook meer dan 25... ook toen we hier in het huisje waren, stonden er bv 2 campers en samen goed voor 7 flessen per dag....
Als ze vertrekken halen ze volgens mij de koelkast leeg en alles verdwijnt in de afvalbak.....Tja...
Inmiddels is de dag zonder plan al half om. Ik besluit naar de tentoonstelling te gaan. Neem mijn zwempak mee, want dan kan ik na afloop nog gaan zwemmen. Als richting Witmarsum fiets bedenk ik me, dan het zwembad om 16.30 dicht gaat. Waarom niet eerst zwemmen? In het zwembad zwem in gedachteloos een fiks aantal banen. Heerlijk! De zon schijnt en ik wentel me in de warme zonnestralen. Ik zag later op de fitbit dat ik 1500 meter heb gezwommen in 50 minuten. Is 60 banen. Ik besluit gewoon bij het zwembad te blijven. Ik krijg zelfs een kopje koffie van de badjuf. Lastig hoor, er komt steeds barjuffrouw te staan. De IPad typet al voor me uit.
In de kantine/huiskamer hoor je de wc’s en de douche. Lange plas, korte plas, handen wassen, geen handen wassen. De douche gaat uit. Ik weet niet wat mensen onder de douche doen, maar deze was zeker 35 minuten aan het douchen. Of mensen denken, ik neem het ervan. Ik mag hier net zo lang douchen als ik wil of mensen douchen gewoon zo lang. Sinds ons debacle met het gasbedrijf weten wij exact wat bij ons thuis een douchebeurt of een een pannenkoeken bakken kost qua gas. Daar schrik je van. Maar nog afgezien van het gas, wat een water..... gewoon liters schoon drinkwater. In 3 minuten heb je een emmer van 10 liter water vol. Dus een half uur douche kost 100 liter.
Ik lees bijna het boek uit. Eenvoudig, maar leuk boek. Ik bedacht me dat het 1,5 jaar geleden is dat ik ook een boek heb gelezen. ‘ Wild’ gekregen van Manon, een relatie via het werk. Gaat over de trektocht, trail van de grens van Mexico tot aan Canada. Deze heb ik ook in een adem uitgelezen. En daarvoor heb ik zeker in geen 10 jaar een roman gelezen. Ik luister wel veel, maar lezen? Ik kan mijn aandacht er niet bij houden. Ik heb het druk met ander dingen, maar heb ook het geduld er slecht voor. Dat ik dan een boek uit lees is een unicum. Afgezien van eten, wandelen, hardlopen, zwemmen, haken en wat fietsen, nou ja is eigenlijk al heel wat, kan ik hier niet zo veel met ICT zaken. Ik merk dat ik kan toegeven aan gewoon niets doen. Komt het vandaag niet, dan morgen maar, toch?
Na het zwemmen doe ik nog even een boodschap voor het eten. Na terugkomst uit de winkel, zie ik tot mijn schrik mijn handdoek( ja, wel die van de kringloop) niet in mijn fietstas. Nu is de handdoek niet zo’n brand maar mijn zwempak. Als een haas fiets ik de route terug. Ik zie net dat iemand iets oppakt en ik zie iets paarsig..... mijn zwempak. Waarschijnlijk gedachteloos achterop de fiets gelegd. Maar gelukkig, hij is er weer! De heerlijke handdoek en mijn paarse badpak.
Thuis kook ik uitgebreid. Soep, pasta met spinazie, salade zonder de tomaten en een klein yoghurtje voor toe. Gelijk de yoghurt voor morgenvroeg en de lucht voor morgenmiddag,. Er is een dienblad en ik laad alles op en eet heerlijk buiten in de zon bij de tent!!! Na afloop lees ik het boek uit en breng hem terug! Het is windstil. Je hoort de vogels en door de regen van de afgelopen nacht is de lucht heldere. Je kunt bij de inwoners van Arum op hun tafel kijken! Wat een retraite dag!
I
Geen opmerkingen:
Een reactie posten