Camino retraite dag 2. Stormwind tot aan Pingjum.

Was er gisteren sprake van wind vanaf het westen, nu is er noordwestenwind. Windkracht 5. Bij tijd en wijle ga je achteruit in plaats van vooruit. Rond half negen zaten we op de fiets. Keurig op schema. MijnMaatje had trek. Normaal eten we tussen 10 en 11 uur, maar de wraps van gisteren waren niet genoeg voor MijnMaatje. We doen het vaker. Als we een paar dagen weggaan, maken we van alle restjes uit de koelkast wraps. Vinden we heerlijk en is reuze gemakkelijk voor onderweg. Maar een dag fietsen op 3 wraps pp en twee handjesvol pinda’s en een banaan waren die toereikend. Daarom gaan we bij de eerste winkel die we tegen komen  aan voor yoghurt en brood. En dat moet gelijk worden gegeten. Dat betekent dat we eigenlijk pas rond half elf op de route zitten. Met volgens Min Maat nog 97,5 km te gaan, nog een heavy dagje. Ik twijfel, want toen ik de routes down loade las ik toch echt 178 km totaal voor de kortste route en 188 km voor de mooiste route. Ik laat het los. Er moet gefietst worden. En heel heel stevig ook. Het is niet alleen de tegenwind, maar ook de wind rond ken hoofd en het geluid. We gaan via Vollenhove, Marknesse, Luttelgeest naar Lemmer. Door de polder die er schitterend groen uit ziet. Rond elke boerderij heb je bomen en dan is de wind even weg. Onze afspraak is altijd 2 uur fietsen of 30 km. Dit keer is het 2 uur. We hebben dan nog maar 30 op de teller staan. Jongens dit wordt wat. Ik heb geen last van de rug, maar de rechterarm en borst wel. Ook het zitten wordt lastig. Precies op de rand van de onderbroek. Elke keer opstappen begint wat pijnlijk te worden.Miepen helpt niet, want waar moet je heen? 

In Lemmer vinden we ondanks de drukte van kermis een paar bakjes. Een beetje uit de wind. We verorberen het brood als of we in weken niet hebben gegeten. Ik pak de kaart erbij. MijnMaatje is van de sporen op zijn fietscomputer. Hopeloos is dat, je ziet niet hoever je bent. Map out van mijn mobiel is te klein om precies te bekijken hoeveel we nog moeten. Met de kaart erbij heb je een beter beeld. De schrik slaat me om het hart! Nog wel zestig of zo te gaan???? Mijn arme billen en ander ongemak van de. In zadel, oei, oei! Onze plannen zijn prima met mooi weer. Maar nu gevoelservaring windkracht 12 wordt het echt een ander verhaal.

Na Lemmer gaan we toch voor de route mooi, want deze is meer uit de wind. Via Folger, Woudsend, Heeg bereiken we Oudega. De teller ben ik kwijt, maar ik weet dat Tjerkwerd Pingjum 13 km is. Maar Oudega Tjerkwerd. Het is een afschuwelijke tegenwind, maar de lengte valt mee. Vanaf Tjerkwerd Bolsward hebben we het van de windas warempel. Met 2 vingers in de neus bereiken we Bolsward. Bolsward Pingjum is 10 km maar te overzien. We weten inmiddels dat over land de wind vreselijk is, maar op het erf valt het dan mee. Het op en afstappen begint een drama te worden. Nee, ik szeg het niet goed, het op stappen is een drama. Moeten we voor een paar bruggetjes er nog weer van de fiets af. Ik kan wel gillen van pijn. 

Rond 16.30 uur zijn we in Pingjum. Alsof we niet weg zijn geweest. Het trekkersveld is heerlijk beschut.

De stoelen die we voor ons Tiny hous hier gebruikte staan nog net zo als we ze hebben achtergelaten, 10 dagen geleden. Uitgeput zitten we eerst een poos in de zon. We mogen niet mopperen, want de berichten gaven regen. We hadden niet de hele dag een strakke blauwe lucht, maar het bleef gelukkig droog. 

Dan komt Jan, de eigenaars ons hartelijk begroten. We zijn van harte welkom bij zijn Bierproeverij.... deze laten we graag aan ons voorbij gaan. Maar wie weet, voor de live muziek dan? We knikken wat.  Ik ga eerst maar eens onder de douche. De eerlijkheid gebied me te bekennen, dat het iets langer was dan 5 minuten. Maaar zo heerlijk. Ja, ik heb blaren. Ik denk wel een stuk of 6 ...... ik smeer ze in met dikke vette uierzalf. Een schone onderbroek en we duimen voor het beste. Geen auto, geen wandelschoenen, dan ben je toch echt op je fiets aangewezen de komende week.

Van de allerlaatste restjes uit de koelkast thuis maak ik nog gauw een pasta in de kantine, die we vrij mogen gebruiken.  Daarna zitten we nog zeker tot 9 uur buiten voor de tent in de zon. Lekker.

We gaan nog even kijken bij de live muziek. Het was geweldig. Nee geen bier, maar een warme kop thee hielp bij het open houden van de ogen..Jan kan prachtig zingen: folk in Fries( beetje lastig voor ons) Nederlands en Engels. Maar na een uur haak ik, haken we, af...