Toelichting bij de foto’s:
We moesten 2 minuten met de trein omdat de spoorbrug, na verschillende ongelukken verboden is voor wandelaars.
De twee gekleurde foto’s zijn glas in lood ramen van het gebouw.
De andere foto’s zijn van het gebouw en een van de weg er naar toe!
We zitten op zo’n heerlijke plek! Een herberg bij een klooster van de Clarissen, in Santilla de la Mar! Ook zo’n prachtig stadje! Spanje heeft erg geleden onder de financiële crisis in 2008. Daar hadden ze toen we er in 2016 en 2018 waren, nog erg veel last van! Maar nu 6 jaar later zie je, althans in deze toeristische plek dat het goed gaat! Alle gebouwen en winkels zijn open en overal zijn bars en zo! We hebben nu een plek met ontbijt en avondeten. We trakteren ons zelf een keer! Een beetje boven ons geplande budget, maar vooruit!
Het is bijzonder dat MijnMaatje niets herkent van deze plek! Loop je zo’n prachtige tocht, maak je foto’s en films, kan je het 6 jaar later jet niet herinneren.
Het is hier een Duitse enclave. De voertaal is Duits. Ik merk dat ik langzamerhand in het Duits denk! Van morgen heb ik met Eva, een jonge Duitse studente gelopen! Voor ik het wist waren we 12 km verder!
Mensen lopen ook op dit punt aan! Er zijn niet zoveel herbergen, dus als je iets vind dan wil je daar ook graag verblijven. Vanavond om 19:00 is een meting in de oratoria. We gaan er wel even naar toe! Deze pilger weg is weinig spiritueel. Mensen die lopen gaan voor de lichamelijke inspanning, de natuur of ontlopen de drukte op de Frances.
Wat wij voor pilger zijn? In ieder geval voor de lichamelijke gesteldheid. Ik vind de spiritualiteit ook wel fijn, maar dat is hier weinig. Daar kan je natuurlijk ook zelf wat aan doen! Ik merk dat het mooie weer het vakantie gevoel ook stimuleert! Zulk heerlijk weer! Het is in ieder geval prachtig wandelweer!
Nu we langer onderweg zijn komen we natuurlijk steeds dezelfde mensen tegen! Dat maakt dat het Camino gevoel toch ontstaat. Hoewel we samen ook ons heel goed vermaken! We houden er van om te schrijven en te samen wat te kletsen. Sinds we van Tine en Elly in het Zeehuis een dobbelspel hebben geleerd, spelen we elke dag voor het slapen gaan een rondje!
Bovenstaand stukje schreef ik voor het eten! Maar sinds de meeting in het oratoria is het toch heel anders. De meeting werd geleid door een zuster van het Klooster. In gewone kleren. Ze vertelde over het ontstaan van deze herberg en er was een sobere, maar prachtige viering. De zuster werkt overdag in een plaats verder op en leeft daar ook met andere 4 zusters. Ze doen sociaal werk. De nonnen zijn in 2007 kleiner gaan wonen tegenover dit gebouw. Dit klooster kwam toen vrij! De zusters die buiten het klooster wonen, hebben toen gevraagd of ze voor dit gebouw een sociale bestemming mochten bedenken. Ze hebben gekozen voor het ontwikkelen van een herberg. Ze zijn hier in 2016 mee begonnen en in 2016 is het geopend. Dat klopt, toen waren wij er ook al! Maar was het nog niet zo mooi als nu. Samen met vrijwilligers en mensen met een beperking tot de arbeidsmarkt wordt deze herberg gerund. Het zijn Spartaanse kamers, maar het gebouw en de tuin zijn prachtig. We hebben tot 19:00 in de tuin in de zon gezeten.
We hebben hier gezamenlijk gegeten. Heel heerlijk! Maar ook zo mooi! MijnMaatje had de avond van zijn leven. Hij zat naast een Spaanse man en hij kon er een goed gesprek mee voeren! Het was een dag vol positiviteit!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten