Het begin van Galicië is prachtig! Groen, weiden, stenen afscheidingsranden vol met bloemen! MijnMaatje huppelt van bloem naar bloem! De bergen worden hoger en hoger! Zo mooi!
Uiteindelijk waren we om 15 uur in de herberg! Ik zag er tegen op want onze ervaringen van de vorige keer waren behoorlijk spartaans! Het regende pijpenstelen en de hele herberg hing vol natte kleding! Blijkt het nu een helemaal nieuwe te zijn. Hij ziet er prachtig uit! De hospitalera is zo trots op haar herberg! Zo leuk om te zien dat iemand zo trots is op haar werk! Ze laat met een groots gebaar de wasmachine zien! 12 kilo kan er in! Met onze handdoeken en de onderbroeken is het zonde om de machine aan te doen! Maar ik blijf begrijpend knikken! Ik kan haar Spaanse verhaal volgen. Maar met de hand wassen mag niet. Dat moet je tegen pelgrims zeggen. Overal hangt semi illegaal een handdoek of sokken!
De herberg heeft een nadeel. een luchtafvoersysteem maakt veel geluid! MijnMaatje staat al in de stressblokken! “ Ik doe geen oog dicht vannacht!” Maar gelukkig gaat het ding om 20.00 uur uit!
Er is ook plaats genoeg in de herberg! Dat is fijn en werkt ontspannen!
Grappig detail: in Zamora gaven de route pijlen 200 km aan, in Galicië 232 km? Wat klopt nu!
Vanuit de living kijk je zo de bergen in. We maken zelf een prutje voor in een wrap! We eten met een groepje pelgrims en kijken naar de bergen! Zo mooi! De gesprekken gaan al langzamerhand over de aankomst in Santiago! Nog 10 dagen denken we! Je kunt gaan aftellen! Uiteraard doe ik dat liever niet!
We sturen een foto naar de kinderen! Een selfie van ons met het uitzicht op de bergen vanuit de herberg!
“Opa en Oma” zei Kleinkind toen hij de foto zag! Mijn dag is helemaal goed!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten