Gisteren een korte etappe, vandaag op advies van de herbergier, een mooie langere kustroute! Ik hield mijn hart een beetje vast, want gezien zijn herberg en na zijn comunión diner had ik niet zoveel vertrouwen in hem! Over de kustroute later meer!
De herberg van nu is mooi, schoon en alles werkt en is netjes. Weer zitten we in de zon! Onder een bloeiende citroenboom met ook vruchten! Bijzonder, bloei en vruchten aan dezelfde plant tegelijk.
De herberg van gisteren was bijzonder. Alles was anders dan anders, maar heerlijk de hele middag lekker chillen in de zon achter de herberg op het oude schoolplein. Gewoon tijd om een poosje je eigen dingen te doen, zonder Camino verhalen van anderen. Uiteindelijk was er een gezamenlijke diner! We hadden al boodschappen voor eten meegenomen, maar samen eten is ook altijd leuk! Het was een belevenis. De vrouw van de herbergier kookte thuis en hij kwam het brengen! Het smaakte heerlijk, maar was wat weinig. Een plastic bakje soep, een plastic bakje aardappelpuree met 4 kleine gehaktballetjes en een yoghurtje! Gelukkig natural en niet gesuikerd, dat heb je hier ook nog weleens, en een hele plak cake! Niet te vergeten bier en wijn en een derde stokbrood voor iedereen! De bier en wijn niet voor ons uiteraard! Ik zat naast een jonge Rus. Hij had jaren in Siberië gewerkt als mijnwerker. Per februari was hij gestopt. Hij deed nu de Camino. Ik had gelijk wel 1000 vragen en gedachten, maar het leek me niet juist om deze zo maar te stellen! In een tijd van oorlog kan een jonge vent zomaar de Camino lopen? Kunnen Russen zomaar naar het buitenland? Komen ze Spanje zomaar in? Ik was wel een beetje verbijsterd. De verbijstering werd nog groter toen er ook nog 3 Oekraïense jongens aankwamen. De voertaal werd Russisch! Met open mond heb ik naar dit proces zitten kijken. De jonge mannen, er was ook nog een jonge vent uit Canada en een uit Brazilië, denk ik, drinken relaxt met elkaar een biertje? Waar is de oorlog die ons zo bezig houdt? Ik zou het als jongeman ook wel weten, uit de buurt blijven van de oorlog en zeker proberen om niet mee te hoeven doen!
De oorlog wordt niet uitgevochten door deze jongens, die samen een biertje drinken. Wat maakt dat regeringsleiders wel zo de grenzen opzoeken? Voor deze jongeren is de oorlog geen isue. Ik moest er onderweg steeds aan denken.
De route was ongelofelijk mooi! Glooiend langs de stranden en de kliffen. Geen geluid van auto’s of mensen. Alleen de zee hoor je en de vogels! Het blijkt een route te zijn die in Luarca begint en in Navia eindigt. 18 Km lang! Wij lopen de laatste 10 km. Super mooi! De route vervolgens van Navia tot A Caridad steekt er schamel bij af. Nergens staat deze route aangegeven in de boekjes. Maar hij is prachtig! We kwamen geen mens tegen op deze 10 km, Later op de route naar Navia zagen we er maar één. In de herberg blijkt dat er meer mensen onderweg zijn! Maar er is nog genoeg plek in de herberg municipaal. Wat dat betreft hadden we niet hoeven reserveren!
Als we bij de herberg komen rond 15:00 denk ik “Mooi op tijd!” Maar doordat we vertragen komen wij steeds nieuwe mensen tegen. De mensen waar we mee liepen gaan natuurlijk gewoon door! Soms word ik wel wat moe van het praten met alle pelgrims! Waar kom je vandaan? Waar ben je begonnen? Ga je naar Santiago? Je kunt ze uitschrijven! Ik wil ook gewoon even iets voor mezelf kunnen doen! Maar MijnMaatje geniet met volle teugen! Geen pelgrim is hem te veel!
We zijn rond 17:00 uur zover dat we gedoucht hebben, de boodschappen hebben gehaald en eindelijk met koffie en een handvol pinda’s in de tuin zitten!
Voor het avondeten maken we eindelijk weer eens spaghetti met sla en schuiven we precies om 20:00 uur de kerk binnen voor de mis! De tweede in 34 dagen! We weten niet wat we er van moeten denken, Air van Bach, wisselt af met Zoek eerst het koninkrijk, met Julio Iglesias (naam is natuurlijk wel passend) en we sluiten af met een gregoriaans lied! De pastoor heeft een playlist en via zijn telefoon luisteren we naar de liederen. Ik denk dat in Nederland Eijk daar geen toestemming voor zou geven!
Wat weer een dag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten