Het groen, geel en oranje zet zich voort vandaag! Een korte, prachtige route! Tot Miraz. 15 Km! Wat hebben we weer een geluk! De hele ochtend lopen we droog! Veelal in de zon! Het wordt een spannende dag! We hebben niet gereserveerd! Maar de herberg heeft 28 bedden. Er is ook nog een andere, nieuwe herberg. Deze heeft ook nog 36 bedden. Bedden genoeg als er niet te veel mensen zijn. Onze herberg kun je niet reserveren! Het gevolg is dat mensen de andere herberg gaan nemen! Men gaat toch wel graag voor zekerheid. De bezettingsgraad van deze daalt nu! Als hij te veel daalt moet de herberg misschien sluiten! Dat zou ook jammer zijn! Terwijl deze met vrijwilligers zo leuk is! Je kunt er zelf koken!
Er ontstaat weer een nieuw groepje pelgrims met hetzelfde ritme! De NAVO man, een oudere Duitse man, een groep jonger Duitse mensen. (Sommige van deze groep gaan naar de andere herberg, want daar wordt Vegan gekookt!)
Er zijn ook nog wat Spaanse mannen. Er hangt een geur van frisse eau de cologne om hen heen! Ik heb de geur al verschillende dagen in mijn neus hangen! Kon het niet traceren! Eerst dacht ik dat het door mijn buikgriep kwam! Ik vond brood en koffie stinken en dan in eens duikt dit geurtje op! Het doet me denken aan de barbier waar MijnMaatje vorig jaar in de vakantie heen ging! Zijn wangen werden besprenkeld met dit geurtje! Ik ontdekte gisteren dat een van deze Spaanse mannen de geur gebruikt! Heerlijk! Het is echt een andere geur dan de chemische deo waar een enkeling ruimhartig in de slaapzaal mee doordrenkt! Ik geloof dat ik het aan mijn eigen wasmiddel ga toe voegen!
Het geluk is weer met ons! De laatste km regent het vreselijk! Als het regent gaat de herberg eerder open! Als we rond 13:00 uur voor de herberg staan mogen we gelijk naar binnen!! Dat is toch geluk hebben, want anders moet je wachten tot 15:00 uur! Als we binnen zijn is het een drukte van belang! De vrijwilligers lossen elkaar af vandaag! Er zijn al twee mannen gearriveerd! De man van de eigen kamer van gisteren! We komen er achter dat hij de Camino loopt, omdat hij een open hart operatie heeft overleefd! Hij doet erg nerveus aan! Je zou toch denken dat als je loopt vanaf Irún dat je de klappen van de Camino zweep toch wel kent! De NAVO man blijkt zijn schoenen vanmorgen te zijn vergeten! Ik begrijp het niet goed? Schoenen vergeten? Je kunt van alles vergeten, maar schoenen niet, toch? Blijken het zijn Crox te zijn! Een vriendelijke Duits meisje heeft ze mee genomen en gebeld naar deze herberg, dat ze de schoenen heeft! De man is helemaal dol blij! Ook Crox vind je niet zomaar ergens!
Bij de ingang staat ook een rugzak die we herkennen! Hier worden toch geen rugzakken gebracht? Maar de Spaanse man van de rugzak is hier niet! Hoe gaat dit aflopen? Ach, het zijn maar kleine dingen. Maar ze vullen de energie van herberg. We hebben een heerlijke middag rond de houtkachel. Met koffie en thee! Goed voor Dochterlief! Ze kan nog even dagen bij tanken!
De herberg wordt gerund door vrijwilligers uit Amerika! Het ‘Hi, Guys’ is niet van de lucht! Amerikanen hebben een accent dat wel een beetje irritant overkomt! Maar er is de hele middag een playlist waar iedereen blij van wordt. De vrijwilligers zijn zeer vriendelijk en behulpzaam!
Uiteindelijk komen de Spaanse mannen niet in de herberg! Jammer, nu moet ik het luchtje missen! Er zijn ergere dingen! De tas wordt aan het einde van de middag gehaald! Gauw mee genomen naar de andere herberg!
Hoezo veel mensen op de Camino? Vanaf Ribadeo altijd plaats! Wij genieten van deze heerlijke warme herberg!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten