Wat hebben we toch altijd veel geluk onderweg. Wat kunnen we toch tevreden zijn! Goed, het regende vanmorgen, maar het had erger gekund! Bv niveau tuinslang, wat we ook wel hebben gehad op deze Camino, Het miezerde, maar de poncho’s deden het super! Wat zijn we toch blij met deze investering! Evenals de nieuwe schoenen! Toen toch plotseling niveau tuinslang bereikt werd, waren we net in de buurt van een bar! Wat een geluk. Deze werd druk bezocht! Zeker 50 pelgrims hadden hetzelfde geluk als ons! De bar had veel overdekte zitruimte! Ik denk normaal voor de zomer schaduw plekken! Wat een mensen! Giga! Allemaal ingepakt als Michelain poppetjes! Nog nooit zoveel poncho’s én paraplu’s bij elkaar gezien! Dan komen twee dames aanstrompelen! Ze zijn er zichtbaar helemaal klaar mee! Hebben geen enkele droge draad meer! Ze spreken Engels en ik kan het gesprek volgen! Ze bestellen een taxi en de dame stuurt een print screen van de plek! Inmiddels heeft de regen het niveau bereikt van 2 tuinslangen! Het is echt vreselijk! Ik sta na dagen regen ook niet zo meer te trappelen!
Ik denk dit is mijn kans! Aanpappen! Ik ook met de taxi! Zij lopen de 100 km voor Santiago. Zijn dus begonnen in Sarria. Lopen nu voor de vierde dag in de regen! Genoeg is genoeg! Ik beaam het aan alle kanten! Net als ik het gesprek richting “ Kunnen wij ook niet mee, dan delen we de kosten” zegt MijnMaatje:” De regen wordt minder! Kijk de lucht klaart op!” Ik weet niet waar hij het ziet, maar ik zie niets! Alleen grauw, grijs, donker, dreigend en veel regen! Ik doe nog een poging of we niet mee kunnen. MijnMaatje lijkt verbijsterd? Hoezo taxi? Inmiddels stuift de taxi het erf op! De chauffeur is zichtbaar druk! De twee dames snellen zich met rugzak en stokken naar de taxi en in een ommezien zijn ze weg! Daar zit ik dan in mijn kleddernatte broek, bezwete rug! “We gaan!” zegt MijnMaatje! Het regent inmiddels weer niveau 1 tuinslang in plaats van 2! ik bedissel dat ik mee ga , na een stuk cake… MijnMaatje vindt het tot mijn verbazing prima! Als ik de bar binnen kom en ik zie de wachtrij……laat ik de gedachte aan cake snel varen! Wist MijnMaatje dit misschien?
Maar we gaan weer! Met dat we ons weer in de poncho’s hebben gehezen, wordt de tuinslang stopgezet. De modder is vreselijk, maar te doen. De laatste 8km lopen we droog en het laatste stukje zelfs in de zon! De regendag in Weeronline met donkere wolken en 3 druppen, bleken uiteindelijk in de ochtend maar een uurtje 3 druppen te zijn en toen dronken wij net koffie!
De zon schijnt stralend in O Pedruzo, de slaapplek voor deze dag! Dé terrassen zijn er niet! Staan nog opgestapeld tegen de muren. Maar ook dat drukt de pret niet! We trakteren ons ergens binnen op een tweede bak koffie voor de dag en nu met gebak! Oké, 2 reuze stukken gebak, die we met ons drieën delen! Het moet niet te gek worden! Wat een geluksvogels zijn we!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten