vrijdag 17 mei 2024

Dag 44 Camino del Norte Arzua

De hele dag regen en nu in de zon voor de herberg! Een stoeltje van het terras gepakt en meegenomen naar de overkant van de straat! Onze herberg is gemaakt in een pakhuis of zo! De bedden staan in kleine compartimenten van 3 of 4! Mooie keuken, maar geen ramen! De hele dag was het grijs en regenachtig! En nu: blauwe hemel, witte wolken en zon! 

Ik had het stoeltje gepakt om nog even te genieten van het zonnetje! 

Wat ik me niet realiseerde is, dat het lijkt, dat ik net als vroeger thuis, op een tuinstoel alle motoren van de TT Assen langs zag komen en  nu alle pelgrims. Nu om 19:00 uur komen nog steeds horden pelgrims langs. Ik snap er niets van! Hoelang lopen mensen vandaag? Of hebben ze ergens geboekt en kunnen ze aankomen wanneer ze willen?  Onze herberg is niet vol. MijnMaatje vraagt het na. Deze herberg, 38 km vóór Santiago, is niet vol. Alleen op dinsdag, woensdag en donderdag is hij vol! En in juli en augustus! Volgens de herbergierster willen mensen vooral in het weekend in Santiago aankomen! 

Rijp en groen loopt hier voorbij! Mensen denken dat ik namens de Tourist Office hier zit! Waar nog een herberg is? Er zijn hier wel 20. Waar dé municipal is? Zo laat? Zonder afspreken heeft deze echt geen plaatsen meer! Waar een bar? Je kunt hier direct beginnen aan de kroegentocht! Waar de bushalte is? Geen idee? Maar er is op dit tijdstip zeker geen bus meer! Bovendien is het voor elke Spanjaard in Galicië een vrije dag! De dag van de literatuur! Alles dicht en in veel plaatsen feestelijk activiteiten! Niet dat wij daar vandaag op de laatste km Galicische platteland iets van gemerkt hebben. 

Zo blijft het maar doorgaan! Vandaag werden wij als oud gedienden bevraagd hoe de aanvraag van de credencial in zijn werk gaat! Leg je het uit, kunnen ze het zich niet voorstellen dat het zo werkt! Er zijn toch lange wachtrijen? Leg je iets uit, geloven mensen het niet. Kijk dan maar in Santiago. Wachtenrijen van uren zijn tegenwoordig voorbij! 

Het vierdaagse gevoel overvalt me. Dochterlief verbaast zich over de nationaliteiten, de opgespoten lippen en de gecorrigeerde billen. Zien wij dezelfde mensen? Ik zie eindeloze stromen mensen, zonder rugzak! De Correr, de post die de rugzakken en koffers vervoerd, doet goede zaken! Ik zie mensen strompelend op hun laatste benen langs komen. Dan is 39 km nog ver weg! 

Een groep van, tja ik herken de taal niet,  zakt om mij heen hier in de zon op het trottoir! Ze hebben dagrugzakken! Ze ogen gevloerd. 

Ze gaan nog door en lopen naar Monte Groze! Dat is zeker nog 35 km! Dat wordt wel 24:00 uur! 

Ik vind het observatie moment voor nu genoeg! Na de heerlijke linzensoep, die ik heb gemaakt in verband met de kou, heb ik dorst! Ik trakteer me op een fles spa rood uit de enige open supermarkt! 






Geen opmerkingen:

Een reactie posten