De eerste foto is van de tunnel waar we doorheen moesten! Het lijkt licht, maar was pikkedonker! De flits ging aan!
Na een heerlijke nacht op het strakke bed met zachte lakens, persoonlijk houd ik liever van witte door de wind gedroogde lakens, maar dat mocht de pret niet drukken, werd ik uitgerust wakker! Na de frisse schone nacht, moest het toch gebeuren, ik moet mijn wandelplunje weer aan! Wel droog! Maar er kwam een lucht uit! Vreselijk! Er zijn luchtjes die je nooit vergeet! Bijvoorbeeld van kinderen uit huishoudens die het niet zo nauw nemen met de hygiëne en die je als school als laatste op een spreekuur plant. Klinkt niet aardig, ik weet het, maar is wel de praktijk. Ik rook de lucht! Neem het op de Camino ook niet zo nauw met het wassen, maar ga nu bijna over mijn nek, van de geur van mijn eigen sjaal! MijnMaatje vindt het meevallen! Bedoeld hij nu, ik ruik niets of hij neemt het niet zo nauw met de waarheid! MijnMaatje is een vriendelijke man en zal nooit iemand expres kwetsen. Dus ik weet het niet! Maar vandaag wordt er bij aankomst gewassen! Regen of geen regen!
Er was regen voorspeld! We hadden ons gedegen voorbereid! Broekspijpen aan, brood gesmeerd, het is lastig om in de regen brood te smeren, poncho boven in de tas! Maar de hele dag droog en zelfs na 12:00 uur zonnig! Het was zwoel warm. Na een half uur had ik de jas al uit! Rond de koffie was ik misselijk van de warmte!
De route was prachtig! Bos, vergezichten en een prachtige baai! Maar zwaar! Ik denk echt de zwaarste van alle dagen! 6 Keer klimmen en dalen. In totaal 610 meter! Stijl en over glibberige paden en stenen! Dalen over afschuwelijke modderpaden! Er was een alternatief, maar dat was over een bergkam, 17 km lang geen dorp of niets. In verband met de regen durfden we deze niet aan. Bij het bord stond alleen met voldoende water en voedsel van start gaan! Nu hadden we beide wel mee, maar durfden het toch niet aan! We konden ons van de vorige keer niets herinneren! Onderweg kwamen we bij een bar! Die herkende ik wel! Lekker een grote bak koffie! Na de bar zie ik uit een hotel(* ster) een vrouw komen met een kruiwagen met daarop een grote stelling, vol met lakens. MijnMaatjezegt Laveda? De was? Si,si. Zo gaat dat dus. Volgens mij is het water hier erg zacht! De was is ook zacht en fris!
We kwamen een van drie Duitse dames tegen! De andere twee gingen deze etappe met de trein. Deze vrouw had bij een oversteek op de route bij een riviertje met veel water haar schoenen uitgedaan! Ik kon het me voorstellen, ik was samen met MijnMaatje, aar het was een ding! Ik zou het ook zo hebben gedaan als ik alleen was. Ze viel ook nog een keer toen we een stuk samen liepen. Als een egeltje met de pootjes omhoog. De rugzak maakt dat je gewoon in niet goed in balans bent op deze paden!
Lou de Urker, die we ook sinds een paar dagen tegen komen, haakte na de derde daling en stijging af. Voor een hostel zat hij uit te zweten en te wachten totdat deze open ging. Hij was raar van de zwoele warmte en het klimmen.
Na 21 km in 7 uur bereiken we eindelijk het dorp met de herberg! Deze herkennen we wel! Zeg maar Spartaans XXL . Zo koud!!!!! Buiten is het heerlijk maar binnen! Grrrrrr. Ik baal wel! Had toch beter op moeten letten! Er zijn grenzen en er zijn herbergen genoeg!
Inmiddels is de was gedaan! Behalve mijn broek, alles gewassen! Door de zon was mijn sjaal in een ommezien droog! De sokken zullen er iets langer over doen denk ik!
We zitten heerlijk een uur in de zon voor de herberg, voordat het binnen 5 minuten helemaal dicht trekt! Bijzonder om te zien!
Jammer, nu moeten we de rest van de avond doorbrengen in een steenkoude herberg! Brrrr
Geen opmerkingen:
Een reactie posten