Camino Anders dan anders III Dag 5 "Eens wordt er weer juichend geoogst"

Na de toch wel inspannende dag van gisteren, doen we vandaag rustig aan. Even wat werk, wat genieten van het mooie weer een boodschap! De pollen hadden/hebben me toch te pakken. Gelukkig niet zo erg als in de Achterhoek, waar de kleur van de app ROOD is. Maar toch. Met oogdruppen, tabletten, vaseline in de neus en zonnebril op en vooral "niet wrijven" lukt het. Ik ben gelukkig niet benauwd, maar voel me ook niet top.
Ik schrijf in vorige blogs wel een eens over "vluchten voor de pollen". Dat is ook zo, maar dit mag ik in de context van vandaag geen vluchten meer noemen. 
Op het kerkplein van ons dorp staat een Oekraïense auto. Oud, een museum stuk. Maar dan is de oorlog wel heel dichtbij ineens. Bijzonder dat nog geen twintig meter van de auto de World Peace flame brandt...

De pudding is op en gezien het bovenstaande zijn er ergere dingen, maar in de buurt van Arum hadden we een bord aan de kant van de weg zien staan met "Boerderijmelk". We gaan op onderzoek uit om eens te kijken wat dit is. Een immens grote boerderij! Een melkveehouderij! Geen tap of zo. Maar wel een telefoonnummer. We bellen en de boer komt er aan. We raken aan de praat. Letterlijk van uit de tank vloeit de melk. 2 Lier voor ons. Hij moet een halve kilometer over zijn boerderij lopen, praat een kwartier met ons, levert ons 2liter melk voor 2 euro. "Dat kan toch niet uit? vraag ik hem. "Verdienen is niet het belangrijkste!" Het gaat hem om een directe lijn burger - boer, maar vooral dat kinderen leren dat de melk van de boerderij komt en niet uit de  fabriek. Het blijkt dat hij twee avonden per week "los" is. Dan staat hij bij zijn tank! We noteren de dagen, want ik wil deze jongen niet zo uit zijn werk halen steeds. En zeker niet voor 2 liter! Interessant om zo een kijkje in het leven van zo'n bevlogen boer te horen. We fietsen door naar Franker en MijnMaatje pleegt af en toe een appje of belletje! 

We hebben een paar boodschappen te doen en we hebben van de campingbaas een kaartje voor een kopje koffie met koek in het Martenahuis. Daar gaan we natuurlijk daar. En wat dit betreft, is het een onverwachte belevenis. Er blijkt een tentoonstelling te zijn. "Kibboets op de klei." Er blijkt vanaf 1934 tot 1941 een Joodse landbouwschool in Frankere te zijn geweest. Jacob Bramson, een dokter daar in de buurt heeft er film opnamen van gemaakt.  De beelden zijn gemaakt tussen 1937 en 1939.  Jacob was initiatiefnemer en medeoprichter van de kibboets. Veel mensen in Frankere wisten niet eens van het bestaan hiervan. De beelden van 8mm zijn door de zoon van deze man geschonken aan het Fries museum.

De kibboets in Franeker was een hachsjara , een Joodse landbouwschool waar jonge zionisten zich bereidden op emigratie naar Palestina. Er zijn meer dan tachtig jonge Palestinapioniers gewoond. Ze liepen stage bij boeren in de omgeving van Franeker en op de tuinderijen van Groot Lankum. Op de kibboets zelf kreeg ze Joodse vorming en leerden ze Ivriet (modern Hebreeuws), de taal die de Joodse immigranten in Palestina gebruikt. De landbouwopleiding duurde 1 à 2 jaar en leverde een Palestinacertificaat op. Bijna de helft van de kibboetsbewoners is ook daadwerkelijk naar Palestina geëmigreerd, de meesten voor de oorlog, een aantal na de oorlog.

Voor de laatste groep bewoners was emigratie na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog mogelijk meer mogelijk. Zij bleven op de kibboets wonen tot 21 november 1941. Toen vielen de Duitsers samen met de Franeker politie de kibboets binnen en arresteerden de aanwezige bewoners. Twee bewoners konden vluchten en tien werden via de gevangenis in Leeuwarden naar Westerbork overgebracht. Zijn zijn er 21 bewoners en oud-bewoners van de kibboets in Franeker slachtoffer van de holocaust geworden.

Hoewel heel sober, waren beelden en borden indrukwekkend. Wat een verhaal.  Vooral dit sprak me aan:

Thuis gekomen ben ik bang, dat de melk karnemelk is geworden of boter. We zijn veel langer weg geweest dan gedacht en met deze temperaturen.... Maar het valt mee. Ik maak wat yoghurt en natuurlijk brandt dit gelijk aan. Inductie koken vraagt net wat beter opletten als gewoon op gas. Hoewel daar de zaak ook mij wel eens ontglipt. Maar de inductieplaat maak je sneller schoon. Helemaal "zen" geheel volgens mijn therapie kook ik de pudding. Ik sta echt een kwartier te roeren. dat ligt niet aan de inductieplaat, maar deze griesmeel heb ik gekocht bij de Syrische winkel in Zelhem. Ook over deze mensen kan ik wel een blog weiden, maar vandaag maar even niet. Zo interessant. Heerlijke griesmeel, lekkere dikke korrel, maar het is geen snelkook griesmeel. Ontspannen doe ik de pap in de vorm en het ziet er lekker uit!

Geen spreuk van de Gelukskalender vandaag. Met deze spreuk kan ik niet zo veel, zeker niet n.a.v het bezoek van de tentoonstelling. En met de spreuk van de Gezondheidskalender nog minder "Wist je dat je voor 6 paaseitjes een uur moet wandelen?"  Dat willen we toch helemaal niet weten!  Maar ik deel graag een tekst van een van de tentoonstellingsborden "Eens wordt er weer juichend geoogst!" Ik hoop voor iedereen met problemen en verdriet, klein en groot, dat deze spreuk zal gaan leven!  maar speciaal voor de mensen, boeren in de  Oekraïners wens ik hun dit toe!

Mijn habit tracker van deze dag:

Genoeg water gedronken: 👍
Ochtend beweging: 👍 naar Franeker gefietst
Ademoefeningen: 👍
EFT oefening: 👍 2 x
Beweging : aantal stappen: 6000, te weinig 
Antal uur 250 stappen gezet: 14
Waar ben je blij mee: het prachtige weer
Wat kan beter: leven in een vrij land
Diner: wraps

Klik hier voor de link van het filmpje

Klik hier voor de pdf van het verhaal

Camino Anders dan anders III Dag 4 "Geluk is niet de afwezigheid van problemen.... "

Knikkebollend met prikkende ogen van de hooikoorts,  hang ik achter mijn laptop! Na een nacht van 7.40 uur slaap zou dat niet moeten. Het was gewoon een heavy dagje vandaag. Hardgelopen en stevig gefietst. Heerlijk, maar wel zwaar. We hebben in geen maanden fatsoenlijk gefietst. Nu dan vandaag 64 km met wind, veel wind.... Je voelt je trouwens bijna een bezienswaardigheid hier. "Volgend jaar zeker een elektrische? " riep iemand ons zelfs toe. De bovenlip van MijnMaatje begint hachelijk te krullen...... 

Deze Camino is inderdaad weer anders dan anders. Alles is open! Terrassen worden druk bezocht. Je kunt weer in musea en zelfs vandaag waren winkels open.  Het wordt wel lastig met de "bezinning" en "afzien" als je overal een visje of een ijsje kunt kopen. Bij de haven van Hindelopen, stonden ze met 4 man/vrouw sterk achter de ijskraam. Bij de vis heb ik maar niet gekeken. De weg naar Hindelopen toe was overigens heel stil. We zijn geen mens tegen gekomen, maar in Hindelopen, kon je over de hoofden lopen. Hoe kan ik nu met drogen ogen nog zeggen dat ik pelgrimeer? Op Camino ben? Met een comfortabel overnachtingsplekje en in elk dorp of stadje winkels en terrassen. 

Het gaat bij pelgrimeren ook om de ontmoeting met de ander. En dat was super leuk vandaag. Er waren 2 fietskampeerders. Een opa (75) met zijn kleindochter(19). Ze zijn 3 maanden onderweg. Ze komen uit Toulouse Frankrijk. Het was geweldig om even met ze te praten. De kleindochter leerde voor dansjuf. Maar door de Corona kon ze de praktijk niet doen. Dat moet ze volgend schooljaar gaan doen. Daarom had ze nu tijd om met haar opa te fietsen. Ze kwamen nu uit Amsterdam, via de Afsluitdijk. Gaan morgen naar.... in Duitsland. Braamsche of zo. Ik kon het niet precies volgen en gaan dan met de trein naar Kopenhagen en fietsen dan door naar Zweden.  Zo'n ontzettend leuke ontmoeting. Ik heb een hele tijd met hun in de keuken gepraat. Het Camino gevoel kwam echt helemaal naar boven!

Als het gaat om afzien, dan zijn we vandaag wel flink aan het pelgrimeren geweest. Het gaat ook niet zo zeer om het doel, maar ook om de weg. De weg die hobbels kent, maar ook ruimte voor bezinging.  Elke avond een blog schrijven is wel een ultieme vorm  van bezinning. geeft niks, ik vind het leuk. En het kost me geen enkele moeite om het vol te houden. Wel om serieus te schrijven als je moe bent. Het is nu natuurlijk wel dubbel. Andere twee jaren waren deze weken ook" uitblaas" weken of op verhaal komen weken. Nu ik al een periode zoekende ben naar mijn uitknop, heb ik al maanden bezinning achter de rug. Ben er bijna klaar mee eigenlijk.   Toch heb ik geen enkele behoefte om me te storten in toeristische zaken. De rust, stilte, beweging en de natuur helpen me. Wie 10 jaar geleden tegen me gezicht zou hebben dat ik ik dagelijks me zou bezinnen en het ook nog heerlijk zou vinden, zou ik toen hartelijk hebben uit gelachten / toe gelachen. Ik de bezige bij, die altijd maar in de weer is. Ik leer dus... moeizaam, dat wel, maar ik leer.
Elke vrijdag krijg ik een mailtje van Vertellis. De Vertellis Vrijdag Vraag. De vraag van afgelopen vrijdag was: "Wat doe jij om je kennis te verbreden en nieuwe dingen te leren?"  Voor mijn werk ga ik op training of cursus. Soms privé ook wel. Maar ook veel lezen en opzoeken. Vaak is het ook gewoon doen en aan de slag gaan. En er komt iets bij van willen! "Willen is kunnen", zegt een collega op het werk. En dat is ook zo! Als je wilt, kun je alles. Het hoeft ook niet altijd goed of perfect te zijn. En zo krijg ik ademoefeningen, mediteren en bezinnen ook steeds beter onder de knie. 

De spreuk van vandaag "Geluk is niet de afwezigheid van problemen! Het is de vaardigheid om er mee om te gaan."  Met de vraag "Welk probleem heb jij recent nog vaardig opgelost?" Oei, dat is ook weer een zware tekst! Omdat het blog al lang is  en ik heel moe ben, een kort antwoord. Ik wilde bruine bonen koken, maar in ons afgeladen autootje paste de hooikist toch echt niet meer in. Ik wel de bonen altijd een nacht in kokend water in de hooikist en de volgende morgen kook is ze 5 minuten en dan weer een dag in de hooikist en dan zijn ze klaar. Een uur bonen laten koken is niet (meer) duurzaam. Ik heb de pan toen maar in een dikke handdoek gewikkeld en vervolgens in de nog warme oven, van de afbakbroodjes, gezet. Toen we vanavond terug kwamen van het fietsen waren ze klaar! MijnMaatje keek met grote ogen naar dit gedoe. "Straks verband je handdoek? " Dat leek me stug, met een oven die uit is. Een mooi voorbeeld toch van een vaardige oplossing! Of niet dan!

Haken, heerlijk rustgevend! Weer een netje af!

Workum

Mijn habit tracker van deze dag:

Genoeg water gedronken: 👍
Ochtend beweging: 👍 hardlopen
Ademoefeningen: 👍
EFT oefening: 👍 2 x
Beweging : aantal stappen:18.000 en 5 km hard gelopen en  64 km gefietst
Antal uur 250 stappen gezet: 14
Waar ben je blij mee: het prachtige weer
Wat kan beter: ??
Dankbaar voor: hooikoorts vrij te zijn
Diner: bulgur met wortelcurry

www.vertellis.nl

Zo lekker: bulger, wortelcurry,saldade met o.a. kleine veldkers. 
Op mijn telefoon zijn de kleuren zo mooi! 

Klik hier voor de film van de dag

Camino Anders dan anders III Dag 3 Het is FEEST

Dat was de tekst van de slinger van het Paasverhaal dat vanmorgen in de kerk hing! Het was ook inderdaad een Feestje! Voor het eerst kunnen we een keer in Friesland naar de kerk. Door de Corona hebben we de afgelopen jaren hier alleen gewandeld, gefietst en gepicknickt. Alles was immers dicht.

Dus geen tekst uit de Gelukskalender, vandaag. Die tekst was te zwaar voor zo'n feestdag als vandaag! We hangen vandaag "slingers" op!

Maar nu kunnen we dus  hier ook ter kerke!
In de dorpjes om ons heen was overal een Paasontbijt in de kerk. Dat trok ons niet zo, want dan is het een hoog "ons kent ons "gehalte. Daarom reden wij vanmorgen in alle vroegte richting Harlingen. Naar de Grote Kerk die je met recht ook groot en immens kunt noemen. Het orgel was indrukken wekkend en er was een geweldige organist. Deze speelde zo fantastisch dat de gemeente bij niet genoeg kracht had om de gewone liedpartij te zingen. Een oud dorpsgenoot in Hoogersmilde was de dominee. Het was een kerkdienst met alles er op en eraan, ware het niet dat de oud predikant, die hier 34 jaar dominee was geweest, gisteren op 68 jarige leeftijd plotseling was overleden. Dat kleurde de dienst toch. Ondanks de veelkleurige ballonnen! 

Wat is Pasen toch een ingewikkeld feest! De dood, de opstanding, het nieuwe begin! Maar de dominee zei het mooi vanmorgen. "Er ligt een steen voor het graf, maar ligt ook een zware steen op het hart van Maria, de moeder van Jezus." De steen werd weggerold van het graf. Maria mag ook weten dat haar steen die drukt op haar hart, door de opstanding lichter wordt! Hoeveel mensen hebben geen steen die op hun hart drukt? Als ik om me heen kijk, zijn dat er velen. De situatie van de Oekraïne, het milieu, ziekte,  rouw, de hoge inflatie... Het Paasmotto van de PKN Kerk Nederland is: "Alles komt goed?!"  Soms twijfel ik daar aan... Maar mijn brein ging met dit motto ook direct aan de haal. Vindt het prachtig dat de landelijke kerk in de lijn van een liedje van Ede Staal het thema kiest. Als Noorderling vind ik dit super! "'t Het nog nooit, nog nooit zo donker west  Of 't wer altied wel weer licht! "

Na de kerk eten we het yoghurtje op een "baankje achter diek"in Harlingen. In een stralende zon. Wat een feestdag! Wat een feestje toch! Dan fietsen met een kalm tegenwindje naar Makkum. Vorig jaar wat de dijk na Zurich dicht, maar nu open. In Makkum in de haven stoppen we weer. Wat zijn die Friese stadjes prachtig met mooi weer. Friese vlaggen wapperen. Een feestelijke gezicht. Wat een Paasdag! We kijken al uit naar Koningsdag! Helaas mag je niet zwemmen in de haven, maar anders was het feest compleet zullen we maar zeggen!  Een groot bord herinnert ons dit "gebod".  Een speltbroodje met kaas staat er nu op het menu. Een paasbrunch. Het meegenomen Paasbroodje gaat weer mee naar huis. In de kerk was bij de koffie ook al Paasbrood. Het feest kan ook te feestelijke worden! Met een lekker windje in de rug tokkelen we de 20 km weer naar huis. Rest ons nog een best stukje middag voor zitten in de zon, haken, luisterboek, koken en nog een wandeling. Met prikkende ogen, dat wel. Ik pak de app en zie dat tot Bolward aan toe Nederland rood kleurt van de pollen! "De kleur is rood" van Marco Borsatto popt gelijk op als lied in mijn hoofd. 

Vandaag dus geen spreuk. Jammer! Zo wordt het een verhaal van niks. Gelukkig heb ik nog een kalender. Ik ben in deze voor geen gat te vangen. Staat de ene kalender ons niet aan, dan pakken we de andere gewoon! De Scheur je Gezond kalender van 2022. En wat staat daar tot grote vreugde van MijnMaatje: "Paaseitjes bevatten flavonoïden, die zijn goed voor hart en vaatstelsel. Neem er nog eentje! Vooral de puur!" Laat ik die nu net hebben! Hij krijgt er wel twee bij de koffie! En zo werd deze dag toch Feestdag!

En terwijl ik mijn blog tik, valt mijn oog op een tegeltje aan de wand met een Friese tekst. Lees ik dat goed? "Eltse wolk had in sulveren ranne!" Elke wolk heeft een zilveren rand! Laat dit net de tekst zijn die ik vorige week hoorde bij de begrafenis van een collega van de school in Harpel!  Ze had geleerd van haar vader: Zie je de wolken? Maar kijk goed, elke wolk heeft ook een zilveren rand! Hoe moeilijk het ook is,  vaak  heeft iets wat verdrietige is of moeilijk gaat ook iets goeds. Ook al zie je dat niet direct!  Zo heeft toch ook deze dag een spreuk!

Ps: flavonoïden: antioxidant en helpt tegen histamine vorming veroorzaakt door pollen. Mijn Maatje 2 paaseitjes? Ik neem er ook nog een! Als medicijn!

Mijn habit tracker van deze dag:
Genoeg water gedronken: 👎
Ochtend beweging: 👍 op de fiets naar de kerk
Ademoefeningen: 👍
EFT oefening: 👍 2 x
Aantal stappen:18.000, waarvan 41 km gefietst
Antal uur 250 stappen gezet: 13, het 14de uur zaten we in de kerk
Waar ben je blij mee: het prachtige weer
Wat kan beter: vandaag?? Ik weet het niet. Het was een fijne dag
Dankbaar voor: hooikoorts vrij te zijn
Diner: risotto met broccoli 

Klik hier voor de film van deze dag!

Camino Anders dan anders III Dag 2 Wat is luxe?

 "Het meest droevige wat ik kan bedenken, is gewend raken aan luxe." Charlie Chaplin

Wat een heerlijkheid is de bedstee in ons tijdelijke onderkomen in Friesland. Heel goed geslapen. Wel langer dat 7 uur. Het habit tracker lijstje kan nog langer. Ook slapen kan er bij, maar je kunt ook te veel willen. Mijn streven is in ieder geval 6.30 uur, maar als ik weg ben van huis is het vaak meer dan 7 uur. Zo ook vannacht. Ik had gemerkt dat MijnMaatje wel naar de wc was geweest maar ik heb niet gemerkt dat hij terug was gekomen. En dat wil wat zeggen. Hij moet helemaal over mijn heen klauteren, voordat hij bij zijn plekje is. Zo vast en diep was ik weg. Toen ik wakker werd schrok ik. Bijna in paniek. Ik dacht dat hij nog ergens onder aan de trap lag. In paniek riep ik hem. Maar het antwoord kwam murmelend onder het dekbed naast mij vandaan.

Het is 's nachts heel stil hier, maar plotseling wordt soms de stilte opgeschrikt door de warmtepomp. Deze slaat  regelmatig aan. De eerste dagen vorig jaar, vond ik dat erg storend, maar we zijn er nu aan gewend. Eerlijk gezegd, sinds wij deze winter werden opgeschrikt door het failliet gaan van onze energie leverancier, werden wij wel heel hard geconfronteerd met dat energie geld kost. En nu wel heel veel geld. In de maand december moesten wij voor 2 /3 van de maand 630 euro betalen. Dat is niet  direct voor ons een probleem, maar het schud je wel wakker. We leven, voor ons gevoel erg zuinig met energie en dan toch nog dit bedrag.........Voor een redelijk  geïsoleerd huis, waarin sober wordt gestookt. Hier in dit tijdelijk onderkomen is geen gas, maar vloerverwarming. We vonden het vorige jaar al soms erg warm, maar nu helemaal. Onze 40 dagen challenge was dit jaar: "40 dagen zonder stoken, of minimaal stoken". Het was de meest uitdagende challenge, na die 40 dagen zonder alcohol.  Toen niet voor mij, maar voor MijnMaatje. Hoewel hij beslist geen drankorgel was, was deze challenge  wel een ding. De challenge 40 dagen zonder stoken, was van ons samen, maar viel ook zeer zeker, niet mee. Wat doet kou wel niet met je? Ik had eens een keer iets gelezen over een moeder met kind die door geldzorgen haar appartement niet kon verwarmen. Toen ze oud papier naar haar kelder bracht onder het appartementen complex zei haar kind "Mama zullen we hier blijven en hier een spelletje doen. Hier is het lekker warm." Dit verhaal kwam toen wel bij me binnen. Hoeveel mensen zullen in de koud zitten vanwege geldgebrek? Dus niet vanuit een keuze, maar vanuit niet iets anders kunnen. 
Wij merkten dat sporten 's avonds geen opgave was. Het is er warm en er is een warme douche. Dus we gingen graag. Ook vroeg naar bed gaan was geen probleem. Met een kruik is het bed heerlijk. Ook merkten we wat de zon doet. Als de zon naar binnen schijnt is het heerlijk achter glas. heb je echt geen geld, dan betekent het ook dat bezoek een ding is. Je wilt je bezoek niet in "koude kleren" laten zitten. Het probleem wordt dan wel zichtbaar.   Maar eerlijk is eerlijk, we begonnen er ook wel aan te wennen. Nu vinden we dit huis het 18 graden kokend!

Nadat we ons hardlooprondje hebben gedaan, deze viel niet mee na onze Corona, we moeten het echt weer opbouwen, wandelen we naar het dorpje Arum. Een prachtig Fries dorpje 3 km verderop. Over een binnendijk in het zonnetje. Heerlijk warm, ondanks een fris oostenwindje. Prachtig om te zien hoe kinderen hun best doen op een Paaspuzzeltocht van de kerk. Rode wangen en dikke discussies. Sommige lopend, anderen op de fiets. Soms met ouders, soms alleen!

Onze opdracht vandaag is "Noem enkele dingen die luxe zijn in je leven. Kun je ze missen?" MijnMaatje en ik dimdammen een hele poos over het begrip "luxe". Is luxe een duur huis? Is luxe een grote auto? En wat is de betekenis van deze luxe als foot print op deze aarde, die hier in Friesland zo weids en prachtig is. Of is luxe "eten". Of is is eten noodzaak. Is luxe duur? Of dure dingen kopen of dure dingen doen? En hoe verhoudt zich dit tot het milieu. Maar bedachten we ons, misschien is voor de een luxe anders, dan voor de ander. Teruggekomen bij het tijdelijke huis, bedenk ik me, dit is luxe! Zomaar 32 dagen kunnen verhuizen, omdat je ziek wordt thuis? Dit kunnen betalen, maar er ook van kunnen genieten. Het is voor mij een goed alternatief.  Kan ik dit missen? Ja dat kan. Met veel medicijnen kan ik thuis blijven, maar dit is een betere optie. Liever willen we natuurlijk naar Spanje, maar dat is  eigenlijk kiezen uit twee luxe keuzes. 

Als we in de zon, ons lekkere soepje met een stukje paasbrood eten, bedenk ik me ineens, wat is voor mij luxe? Tijd..... tijd hebben. Om te lezen, te haken, te wandelen. Wat is tijd dan heerlijk. Maar kun je ook zonder tijd? Ik denk het wel. Ik heb jaren en jaren zonder tijd geleefd. Maar dan, na jaren brak het me dus toch op! 

Dan komt Dochterlief. Ze komt een nachtje logeren. We hebben er naar uit gekeken. We knuffelen elkaar uitbundig! Heerlijk dat dit weer kan! We drinken thee in de zon, bekijken Franeker. Thuis kook ik iets speciaals, mmm. Tijdens het eten merk ik het al. We zitten dan nog geen kwartier binnen.  Ik zie Dochterlief sniffen en in de ogen wrijven. "Als dat maar goed gaat," denk ik. Helaas het gaat niet goed De benauwdheid stijgt met de minuut en de neus loopt vol. Ze is super allergisch voor huismijt en katten. En buiten loopt een kat en deze liep steeds om  ons heen met de thee. En in het huisje is veel houten betimmering, gordijnen en hout voor de kachel. Stofnesten! Na 10 minuten staan we haar uit te zwaaien. Ze gaat richting huis. Ik vind het zo jammer!!! Maar weet ook als een ander dat dit niet gaat. Een abrupt einde aan een heerlijke dag! Zonde, voor ons, voor haar! 

Het geluid van de warmtepomp? Dit geluid omarm ik dit jaar! Het is het geluid van luxe!

Hakend in de zon!

Dochterlief ziet dat een sperwer een haas vangt, bijna...

Mijn habit tracker van deze dag:

Genoeg water gedronken: 👍
Ochtend beweging: 👍
Ademoefeningen: 👍
EFT oefening: 👍 1 x
Aantal stappen: 25.000, waarvan 5 km hard gelopen
Antal uur 250 stappen gezet: 14
Waar ben je blij mee: het bezoek Dochterlief
Wat kan beter: vandaag?? Ik weet het niet. Het was een fijne dag
Dankbaar voor: hooikoorts vrij te zijn
Diner: witlof met zalm en salade en griesmeelpudding toe

Camino Anders dan anders III Dag 1 Kijken door de ogen van een kind!

Friesland her we come! Ja, weer in Friesland. Geen Spanje. Ik ga gelijk, maar voor de draad er mee! Op 1 augustus gaan MijnMaatje en ik stoppen met ons huidige werk. We gaan niet met pensioen. Wat we wel gaan doen? Voorlopig niets. Ik ben ervan overtuigd dat er wel wat op ons "pad" komt. Toen we wisten dat we dit van plan waren, voelde naar Spanje gaan niet goed. Het zou weer kunnen qua Corona, maar ik merk dat dit noordelijke topje van Friesland ook werkt. Ik kan nu makkelijk nog iets voor mijn werk doen en in september ligt de weg open voor van alles en nog wat.  Dat dachten we toen we plannen moesten maken. En toen werd ik "ziek". Ziek, ziek, ziek.... Kort verhaal, mijn uitknop was stuk. Ik draaide door. Laten we zeggen dat het een werkprobleem was door Corona en een persoonlijkheidsprobleem. Ik ben altijd bezig en op een of andere manier verstrikt geraakt in steeds meer doen. Lichamelijk heb ik een super conditie, maar mijn HSV is bij tijd en wijle onder de 20. Anderen noemen het een burn out.  Ik voel het alsof mijn uitknop niet werkt.  Inmiddels gaat het beter. Veel beter. Ik doe ademhalingscohorentie oefeningen en ik reageer daar heel goed op. Van 7.00 tot 10.00 uur ben ik bezig met oefeningen, wandelen, schrijven etc. Een heel ochtend ritueel. Het werkt wel. Zo goed, dat ik bijna van het padje raak als dit een ochtend niet kan. Dan rammelt het uitknopje gelijk weer. Toch nog een teken dat het niet helemaal goed zit.

Maar nu dus toch Friesland. Ik heb het gevoel dat de ademhalingsoefeningen ook helpen voor de hooikoorts. Mogelijk is de hooikoorts ook stress? Ik moet veel door mijn neus ademen. Je krijgt dan wel "schonere" lucht binnen. Ik heb heel weinig last gehad in de afgelopen weken. Wel jeuk op mijn hoofd en in mijn keel en af en toe zere ogen. En direct toen ik hier uit de auto stapte had ik meer lucht. Ik voelde het gelijk. Ik denk dat ik thuis niet eens merkte hoe benauwd ik het had. Deze week had ik ook nog Corona. Misschien dubbelop met benauwdheid.

Bij het ochtend ritueel thuis hoort ook de Gelukskalender van Leo Bormans. Hij is geluksonderzoeker, schrijver en inspirator. Bij de therapie die ik volgde hoorde ook dat ik meer moet leven in het nu. Oei, dat vind ik lastig. Denk steeds na over wat ik beter of anders had kunnen doen. Of maak me zorgen over wat komt. Ik moet leren dat ik op beide geen invloed ( meer) heb. Ik moet het loslaten en accepteren.  Elke dag moet ik iets noteren wat me blij maakt of waar ik dankbaar voor ben. En zo kwam ik bij de Gelukskalender.

Elke dag staat er een spreuk klaar met een opdracht. Trouwe lezers weten, dat ik dol op spreuken ben. Dus het was geen opgave. Vier maanden lang heb ik trouw, elke dag, ja elke dag, geschreven en gedacht en de oefeningen gedaan. Ik ben er nu wel wat klaar mee. Ik heb me zelf beloofd dat het nu niet in het schriftje hoeft, maar in het blog mag!

Vandaag is de tekst: "Geluk wordt meestal toegedicht door volwassenen aan kinderen en door kinderen aan volwassenen."   En de opdracht is "Bekijk deze dag eens door de ogen van het kind die je was toen je 7 was. "  Dan hoef ik niet zo lang na te denken, als er dan wat stond te gebeuren sliep ik de hele nacht niet van opwinding. Ik heb nu ook niet zo goed geslapen! Vast de opwinding met het vooruitzicht 32 dagen Friesland. In auto op weg hier naar toe neemt dat gevoel van opwinding alleen maar toe. Ik heb er zin in. De rust. De natuur. De weidse uitzichten! Fijn. Ik weet dat de dingen komen zo als ze komen. Daar heb ik geen invloed op. Hoe ik er mee om ga wel. Dus ik laat de opwinding helemaal toe. Jammer dat je in de auto niet meer springen kan. Je ziet dat kinderen dat doen als ze ergens heel blij om zijn.

En bedenk ik nu, heel bijbels ( kijken met de ogen van een kind) en heel eigenlijk al heel oud dus.  Mooi op Goede Vrijdag! Jezus zei het ook al! 
In het kader van mijn "herstel" zal ik mijn "habits" hier delen in plaats te noteren in mijn schriftje. 

Habit Tracker
Een habit tracker is een lijstje waar je bijhoud of je iets gedaan hebt op een dag, zoals je bed opmaken of genoeg water drinken. Aangetoond is dat de habit tracker ervoor zorgt dat je productiever werkt aan je gewoonten.

Genoeg water gedronken: 👎
Ochtend beweging: 👎
Ademoefeningen: 👍
EFT oefening: 👍 1 x 
Aantal stappen: 12.000
Antal uur 250 stappen gezet: 14
Waar ben je blij mee: het heerlijke huisje
Wat kan beter: vandaag?? ik weet het niet. Het was een fijne dag
Dankbaar voor: de prachtige foto van Kleinkind met een nieuwe muts( vergiet😂)
Diner: wraps met soep van restjes

Uitzicht uit het huisje!

Nog een paar dagen.... geen Spanje, weer Friesland!

Nog een paar dagen, dan is het weer zover. We reizen af naar Friesland. We ontvluchten pollen. Maar raar nog bijna geen last. Hooikoorts is de reden van het vertrek van huis naar oorden zonder berkenpollen. Spanje zou weer kunnen. Maar het wordt toch weer een Camino anders dan anders. Drie keer is scheepsrecht. Dit jaar stoppen we met werken. Nu we twee keer vanuit Friesland hebben gewerkt, zou de derde keer ook zo kunnen. Na 1 augustus hebben we beide tijd voor reizen en Camino's. Helaas werd ik wat ingehaald door mijn gezondheid. Na jaren van toch te veel hooi op de vork is het lijntje geknapt. Een burn out. Door de Coronatijd met name kon ik niet meer stoppen met "bezig zijn". Nu is bezig zijn helemaal mijn ding, maar ontspanning moet ook. Nu wekt dit blog misschien de indruk dat ik altijd wandel en vrij heb. In Spanje en hier wel, maar in het "gewone leven" ben ik altijd aan de bak. Ik kon het uitknopje in mijn lijf niet meer vinden. Sinds december heb ik ademcoherentie therapie. Ik gedij er op en doe trouw, echt heel trouw de oefeningen. De psycholoog zei: "Zoals je altijd alles perfect wilt doen, pak je dit ook eigenlijk weer te goed aan. Het mag een tandje minder" Lastig hoor....

Het zal wel wat anders worden dan de vorige jaren in Friesland. Nu is alles open. Kerk, zwembad, musea, restaurants. Zou het ons toch lukken om rust te vinden?  In de preek vanmorgen zei de dominee: "In de tijd voor Pasen staan we stil, we overdenken wat er komt. Geen Gloria lied, maar bezining."

Maar het aftellen is begonnen. Vrijdag gaan we. De lijstjes zijn klaar. De tuin is gewied. Wat we klaar kunnen maken, hebben we klaar...

De thuiskomst

Om 7.00 uur word ik wakker van het gebeier van de klokken van de basiliek. We hebben uitzicht op de basiliek, het kapelletje en de kaarsenmuur! 

Ik heb deze nacht droomloos geslapen. Komt het van het weten dat het voorbij is of van de magnesiumolie op mijn voeten, dat zou zorgen voor ontspanning? 

Hoe het ook zij, heerlijk geslapen en verfrissend op gestaan! We ruimen de kamer op en zorgen dat de rugzakken zijn in gepakt! Dan hebben we nog even tijd na het ontbijt voor een bezoekje aan de kerken en wat boodschappen! 

Het ontbijt is weer heerlijk met yoghurt en Duitse bolletjes met kaas en lekker koffie! 

Nu is alle tijd om de kerk te bekijken, er is nu geen dienst. Ik bekijk de kapel en de 2 kerken. Een kerk is een walfartskirche! Er hangen allerlei schilden van groepen en er staan grote beschilderde kaarsen! Indrukwekkend! 

MijnMaatje ontdekt aan de zijmuur van de kerk een labyrint. Ik heb nooit begrepen van de relatie met pelgrimeren. Nu weer ik het.  Homo vifator “De mens die onderweg is!”

Ik koop nog een een paar attenties en dan is het 10 uur. De bus staat voor! We rijden richting huis. 

Wat een ervaring was deze tocht. Lopen in een groep met bekenden en onbekenden. De reis compleet voorbereid. Ook dat is een ervaring. 

Bijzonder dat in deze tocht vrijheid, vrede en verdraagzaamheid zo samen komen!! En weer klopt het dat je naar huis gaat, anders dan dat je vertrok met de rugzak vol met nieuwe ervaringen! 

Klik hier voor de link van een artikel in het Contact

Klik hier voor de link met het interview