Camino Anders dan anders III Dag 29 "Een goed leven is het grootste gevaar voor een geweldig leven."

Wat een weer is het hier. Uit de wind heerlijk warm en zonnig, maar in de wind minstens windkracht 5...  Wat een heftigheid. De hele tijd hoor je de wind. Het blaast door het huisje heen. Ik moet weer denken aan de weken in de blokhut 2 jaar terug. We sliepen toen met een muts op. Nou, dat kan hier momenteel ook.

Zo langzamerhand loopt deze Camino tot zijn einde. Bizar vind ik het dat ik hier zo gezond ben en in de Achterhoek ziek. Ik hoop dat het pollenseizoen voor mij daar voorbij is. De ene jaar is dat wel zo en het andere jaar niet. Ik leer steeds meer van hoe het verloop van de pollen per soort verloopt. Denk ik dat ik goed zit in Friesland, blijken de twee afgelopen jaren "milde" berkenpollenjaren te zijn. Maar goed, afgezien van de valpartij, heb ik, hebben wij hier een goede tijd.

Misschien was de valpartij ook wel nodig. Ik werd nu echt gedwongen tot een versnelling lager leven. Geen hardlopen en vervolgens 23 km lopen of hardlopen en 90 km fietsen. Ik loop kippeneindjes, haak, lees de Margriet van de camping, luister naar luisterboeken. Alleen echt een boek lezen is lastig. Vind veel romans gewoon niet leuk meer. Ik kan me er niet bij "dulden". 

Na 14 dagen kan ik inmiddels weer  wat kilometers lopen. Niet te lange stukken fietsen gaat ook. Zwemmen gaat als een tierelier. Maar aankleden en op een been of lang zitten....dat is nog wel een ding.

Vandaag was ik weer alleen. En had ook geen auto. Ik had geen plan voor een TOPDAG. Na een dag Leeuwarden gisteren, was een rustdag ook een betere optie. We zijn beginnen met hardlopen, maar dan 2 minuten hardlopen afwisselen met 2 minuten wandelen. Vervolgens vertrok MijnMaat naar zijn afspraak. Ik heb een paar uur gewerkt. Toen naar het zwembad gelopen. Een fikse wandeling, foei wat een wind. De fiets was geen optie. Ik heb bij 50 minuten gezwommen. 1425 meter en 57 banen volgens de Fittbit. Het moeten er altijd een even aantal zijn. Dus 58?? Daarna heerlijk in de beschutting bij het zwembad een uur in de zon gehaakt. Heerlijk. Vervolgens zag i in de app dat MijnMaatje alweer bij Bolsward was. Ik heb me gauw aangekleed en van de rand van het dorp kon ik met hem richting het tiny hous. 

Aan de ene kant baal ik van het feit dat ik niet kan lopen. Had graag het Odolphus pad afgemaakt en begonnen aan het Elfstedenpad. Maar de winst zit het goed kunnen slapen, geduld hebben om een halve zak walnoten kraken in de zon, na het zwemmen een uurtje haken en zo. Ik denk dat het leven van de afgelopen dagen was, zo als de psycholoog het bedoeld had.  Ik denk dat ik, ondanks dat het geen fysieke Camino was, toch weer zeer opgeladen thuis kom. We hebben goede weken gehad. 

Een versnelling lager leven hebben we hier flink kunnen oefenen. MijnMaatje hoorde toevallig vandaag net over een podcast " Het derde leven". Het blijkt dat toch een groot deel van de mensen in een gaat vallen. We denken dat we daar niet zo'n last van zullen hebben. We hebben veel hobby's en denken ergens ook nog wel weer wat werk te kunnen doen. We laten ons verrassen.

Maar ook zo'n leven hier heeft ook Camino kenmerken. De ontmoetingen die we dagelijks hebben zijn veel. Zo heeft de eigenaar van de camping ook in het onderwijs gewerkt en heeft de Nationale Onderwijsprijs in 2017 gewonnen. Met een prachtig project dat nu eigenlijk door heel Nederland wordt gebruikt. Het badpersoneel van het zwembad zijn ook geweldige bevlogen en betrokken mensen. De fietsers die hier aan komen. De opa met de kleindochter. Het bezoek aan het Repair Café in Bolsward.  De meneer uit de gevangenis gisteren. De zangeres uit het toneelstuk "Sperrgebiet" Wat een inspiratie en ervaring! 

De spreuk van vandaag komt van de mensen van Vertellis. Ook zo'n inspirerende groep. Het leven is goed hier. Maar zei zeggen:. "Vaak blijven we in onze comfortzone zitten. Veilig en vertrouwd. Maar de lessen, magische momenten en unieke gebeurtenissen liggen juist BUITEN onze comfortzone." Dus bij deze de opdracht: Wat voor iets spannends zou jij de komende tijd kunnen ondernemen?  Wij gaan per 1 augustus stoppen met onze banen. Wat we gaan doen??? Geen idee! Het goede leven laten we los, we gaan voor een geweldig leven. Hoe dat er uit ziet? Geen idee, we laten het gebeuren.

Voorlopig gaan we nog 2 dagen voor het goede leven! Met vanavond al iets heerlijks: uit eten! Voor het eerst in deze 3 jaar Friesland. Maar het geweldige leven komt nog wel! Na de zomer!

De uitleg bij de Spreuk van Vertellis

De pollenkalender vandaag. Veel rood, maar er is wind van zee en daar zijn geen pollen.

Hier wordt zichtbaar dat 2022 een mild polenjaar was. Zie de roodbruine golven.

Camino Anders dan anders III Dag 28 Groene bladgroenten

Wat een dagje vandaag! Van de ene ervaring in de andere ervaring. Ontmoetingen en ontdekkingen. We hadden een dagje Leeuwarden op de agenda staan. Op de groene manier ons vervoerd! Met fiets naar Franeker, met trein naar Leeuwarden. Geen gezeur met parkeren en fiets op het dak en zo! Gewoon trein. Thermoskan mee, yoghurtjes mee. In Franeker broodjes en een zak wortels gehaald. Onze brandnetel quiche van gisteren, was zo lekker, dat we deze in een keer hebben op gegeten. Dus er was geen lunch.  Vandaar de broodjes. Met de vega kaas en eieren een lekker lunch! Zonder plan gaan we op pad.

Na het station worden we ontvangen door het groene loof van wandelende bomen. 1000 Bomen worden deze zomer door de stad verplaats op 11 punten. De bomen staan in bakken. Deze worden dus steeds verplaats. Een kunstproject.

Het is een mega drukke dag. Het lijkt wel of iedereen een personeelsfeest heeft. Wat een drukte. We zien liever het groene blad op het ruime platteland. 

Als eerste belanden we in het Fries museum. Altijd leuk. Tentoonstelling over het Franse licht. De  aangekochte Rembrandt "De Vaandeldrager" gezien. Ik wist niet dat het er was. Maar het was een gelukje om dit toevallig te treffen. Kosten €175 miljoen. Dit schilderij gaat allerlei musea langs, want het is gekocht door de regering. Leeuwarden mag als eerste, want de vrouw van Rembrandt Saskia, kwam uit Leeuwarden. Wist ik niet, maar vandaag geleerd. Er was een schoolklas en deze kreeg uitleg! Reuze handig! Ik wist wel dat zijn tweede vrouw Hendrikje Stoffels bij ons uit de buurt kwam. Wist niet precies waar...  Maar dat ze kunstverkoopster was? Ik dacht de huishoudster....Wiki pedia zegt: 

"Hendrickje Stoffels of Hendrickje Jegers (Bredevoort, 1626 – Amsterdam, juli 1663) was dienstbode en kunstverkoopster. Zij was een tijdlang de officiële werkgever van de Hollandse kunstschilder Rembrandt van Rijn (1606-1669), vanwege diens financiële problemen. Zij was tevens Rembrandts liefdespartner, de moeder van een van zijn drie dochters (die allen de naam Cornelia droegen) en mogelijk ook een van zijn schildersmodellen."

Ook was er een tentoonstelling hoe we duurzamer met plaatselijk materialen kunnen eten en bonen en wonen. Super interessant!  Fertile Grounds: een nieuwe blik op Friese veenweide met Christien Meindertsma. Heel erg interessant!

Een groot deel van Fryslân bestaat uit veenweidegebied. Veen speelt een essentiële rol in de globale klimaatcrisis, want verspreid over de aarde bevatten de veengebieden twee keer zoveel CO2 als alle bossen tezamen. Ook het VN-milieuprogramma herinnert ons eraan: de draslanden zijn de stille helden van het klimaatprobleem. Ondanks hun ecologische sleutelrol zijn de gebieden in gevaar. Turfwinning, intensieve landbouw en melkveehouderij hebben ervoor gezorgd dat het veen in rap tempo uitdroogt. Dat leidt tot de uitstoot van broeikasgassen en het verlies van biodiversiteit. Volgens klimaatexperts is het opnieuw nat maken van de veenweidegebieden de enige optie voor een duurzame toekomst. 

In het Verzetsmuseum, onderdeel van het Fries museum ging ik opzoek naar de bevrijdingsrokken. Ik was teleurgesteld dat ik ze niet kon vinden. Toen we de jassen aandeden, zag MijnMaatje ze in de hal. 15 verhalen van rokken met foto's! Prachtig. 
Klik hier voor de link voor verhalen.

Bij de Dille en Kamile scoorden we even een puimsteen voor de hakken van MijnMaatje. Is ook goed om de wc te poetsen. Ik kan me er niets bij voorstellen? Zo'n harde steen? Er blijft van het glazuur toch niets over. Maar ook je truien kan je er mee ontpillen! Dat zijn we natuurlijk ook echt nodig, met onze supersonische wandel outfit. Maar goed, als het maar helpt voor de hakken. Volgens mij had mijn moeder zo'n ding om de messen te slijpen, als ik het goed heb. Van de wc, naar messen. Je maakt wat mee!

In de hal zag ik toevallig een folder van een tentoonstelling "Noorderbreedte viert de vrijheid Verhalen die niet verloren mogen gaan" in de Blokhuisport. We hadden geen idee wat we konden verwachten. En zo belanden we in de "bak". Het blijkt een oude gevangenis te zijn. Tot 1988 was er geen sanitair. Gevangenen hadden een emmer in hun cel!  Maar nu is het een broeinest van leuke inspirerende activiteiten. 

DE BLOKHUISPOORT IS EEN CULTUREEL BEDRIJVENCENTRUM DAT GEVESTIGD IS IN HET LEVENDIGE CENTRUM VAN LEEUWARDEN. WAAR VROEGER GEDETINEERDEN ZATEN, WERKEN NU DE CREATIEVE GEESTEN DIE SCHUILGAAN ACHTER DE BEDRIJVEN DIE HIER GEVESTIGD ZIJN. IN EEN INSPIRERENDE OMGEVING WERKEN ROND DE 100 CREATIEVELINGEN APART VAN ELKAAR MAAR OOK VAAK SAMEN.

Klik hier voor de link 

De tentoonstelling Noorderbreedte was aardig. Ieder jaar rond 4 en 5 mei komen er levendige herinneringen aan de bevrijding naar boven bij de bewoners van de Noorder Breedte. Mooie herinneringen, maar ook hartverscheurende momenten, die diepe sporen hebben nagelaten in het levensverhaal van deze mensen. Er is een boek van gemaakt. De foto's zijn levensgroot afgedrukt en hangen in de gangen. 

Mensen zeggen wel eens dat Friezen stug zijn. Dat is onze ervaring niet. Elke gids hier is in voor een praatje en zo belanden we bij een gids, die geen bewakers is geweest, maar een gedetineerde. Een boeiend verhaal van een onschuldig gezeten gevangene. Hij kent de wereld dus van binnen uit. Hij heeft gezeten in Veenhuizen. Of wij dat kenden? Natuurlijk, kennen we dat. Ook gezeten? Dat niet, we hebben we vroeger gezongen met ons koor. Wat een verhaal! 
Het is te veel om op te noemen. Ook nog een verhaal over dat Verzetsmensen  gevangen heeft helpen ontsnappen. "Overval over de Blokhuispoort in Leeuwarden." Klik hier voor de link 

Er is in het gebouw ook een prachtige bied. Daar stuiten we op de "Zaadbibliotheek" toen ik het opzocht op internet kwam ik bij spermabanken. Dat was niet de bedoeling.  Maar ook weer reuze interessant Dit is een plek waar je gratis zaden kunt lenen en ruilen. Elke zadenbieblocatie heeft een wisselend assortiment zaden. Het zijn zaden van groenten, kruiden en bloemen. De zadencollectie bestaat uit zaden die terug zijn gebracht door leners, door tuiniers die hebben geoogst uit hun tuinen. Soms zijn er ook restanten van overgebleven biologische zaden van telers. Ik heb palmkoolzaad uit Joure geleend, platte peterselie uit Leeuwarden en bieslook uit Joure. Je mag de zaden gratis lenen. Als je zelf zaden hebt dan lever je weer wat in.

Helemaal "munt" van alle indrukken, gaan we weer naar ons groene vervoer, de trein. Met het stalen ros, gaan we pal tegen de wind in naar het tiny hous. In tegenstelling tot gisteren schijnt de zon vredig en uit de stevig wind eten we het toetje buiten. Wat een verschil. 

Ps: Gisteren waren er Franse fietskampeerders met een kind uit Lille. Brrrr.. Ik heb nog nooit zo slecht weer mee gemaakt voor fietskamperen!

Ps: De Gezondheidskalender zegt: Groene bladgroenten verlagen de kans op kanker!  

De groene bomen laan

De vaandeldrager van Rembrandt

Tentoonstelling bevrijdingsrokken

Puimsteen

De Blokhuistoren

Zadenbibliotheek

De zaden

Noorderbreedte

 

Camino Anders dan anders III Dag 27 Geld hebben is mooi, zolang

Wat een weer. Het regent heer vreselijk. Het waait er ook nog eens bij! Zeker windkracht 5 misschien wel 6. Vanmiddag hebben we heerlijk wel een uur bij het zwembad gezeten in de zon. Af en toe een wolkje, maar wel uit de wind. Super lekker. Gratis en voor niks! Een geniet momentje.

Vanmorgen heb ik gewerkt. Hadden online gesprekken over de formatie en zo. Toen nog allerlei zaken geregeld voor weer een e herkenning. En dat lukte eigenlijk zo maar in een keer. We hebben heerlijk in de zon achter de heg het yoghurtje gegeten. Een heerlijk weertje.

MijnMaatje had het druk. Hij heeft yoghurt gemaakt. Dat liep niet helemaal soepeltjes, want hij had de melk te koud laten worden. Met kruiken heeft hij de yoghurt weer gewarmd en i.p.v. van 4 uur hebben we de yoghurt wel 8 uur in de isotas gehad.  Maar uiteindelijk: prima voorelkaar!

Ik zag ergens hier in een winkel een slowcooker, daar kun je ook yoghurt in maken. Dan houdt het kooktoestel het precies op temperatuur. Erg handig Maar kost natuurlijk wel weer stroom. Dan is een hooikist of isolatietas natuurlijk duurzamer. We moeten nu ook maar eens nadenken over inductieplaat. We komen op gas, maar betallen momenteel bijna 3 euro voor een kub.

Het gaat hier te keer... We merken dat de ramen kletteren en het regent. O zich niet erg, want een bui kunnen ze hier heel goed gebruiken. Wat zullen de  boeren blij zijn. 

MijnMaatje had ook havermout 3 in de pan gemaakt. Met een appel en walnoten. Met de 3 in de pan en de zwemkleden zijn we naar Witmarsum gelopen. Mijn hoofdpijn en nekpijn gaat, maar mijn billen,  oei.  Ik heb de pijnstillers wel nodig. Gleed ik vannacht ook nog eens van de onderste traptreden, toen ik naar de wc moest. Heel naar, want er gebeurde iets met mijn arm en nu doet mijn sleutelbeen ook zeer.  Ik had maandag mijn sorbetlepel van mijn yoghurtje verloren. Deze lag keurig achter het raam bij de gevonden voorwerpen. Hoe blij kun je dan zijn dat een servieslepel er toch weer is. Natuurlijk kan ik nieuwe kopen, maar het is toch wel fijn als je hem terug vindt. Uit de rugzak geleden.  Zwemmen gaat prima. Ik was als bijna weer terug op een baan, toen ik ontdekte dat ik op mijn rug lag... Dus dat gaat ook beter. Ik heb 1350 meter gezwommen in 45 minuten, zonder een centje pijn.... 

Maar de terug weglopen....... We gingen over mijn lievelingsweg op de dijk. Maar daar is het pad erg onregelmatig. Dan is 5,5 km toch nog wel even een tokkeltje, vonden mijn billen. 

We waren net thuis toen de regen begon. Ik kon nog net even weer een bak brandnetels knippen. Voor thee en voor de quiche zonder bodem. Ik zag een lekker recept een quiche met brandnetel, feta en citroen. De brandnetel smaakt een beetje als spinazie en combineert daarom erg goed met de feta en citroen. Ik had geen bodem, dus uiteindelijk was het een feta. En we hebben hem in een keer op gegeten. Erg lekker. 
Klik hier voor het recept. 

Aan mij nog even weer de taak om griesmeel te maken. Ik leer het inmiddels, inductie koken. Gewoon langzaam beginnen en er bij blijven. 

Onder tussen heb ik weer een griesmeelpuddinkje gekookt en een groet pan soep met van alles en nog wat. Restjes prei, wortel uit en champignon. Een een toetje met stukjes nectarine van het To Good To Go pakket die je nog kom gebruiken. Als of we uit eten gingen. Brandnetels voor niets, citroenen uit het pakket van vorige week. De restjes prei en groenten. Bijna voor niets gaat de zon op.

Het raast hier om het huis. Wat een verschil met zondag en maandag. Toen was het hier zo  "noflik" zoals ze in het Fries zeggen. Nu denk je dat het november is. 

De spreuk van vandaag helemaal is: "Geld hebben is mooi, zolang je niet het plezier verloren hebt in dingen die je niet met geld kunt kopen. " Van Salvador Dali, Spaanse schilder.

En de opdracht van vandaag luidt: "Noem drie dingen in je leven waaraan je plezier  beleeft, maar die je niet met geld kunt kopen." 

Nu mijn billen pijnlijk zijn, merk ik pas hoeveel plezier ik heb in wandelen en hardlopen. Gezondheid is niet te koop! Van een pelgrim vriendin hoorde ik dat ze een versleten heup heeft. Dat kan ook. En je kan geen nieuwe kopen.

Het toppunt van geluk is 's morgens in de vroegte lopen terwijl de dag wakker wordt. Vind ik ook een geluksmoment. En gewoon even kunnen breien en haken. Wordt ik ook blijk van. Ik heb ooit een paar jaar een mand met restjes gekregen. Daar heb ik al 40 polswarmers van de maakt en misschien ook wel 15 tasjes. Voor een vriendin hier in Friesland  had ik een tasje / netje gehaakt. Had ik een Friese koek in gedaan. Wel gekocht, maar het netje zelf gehaakt. Zag er leuk uit en het netje kan je weer gebruiken. Word ik ook zo blij van!

Mijn vriendin maakt me lekker met foto's van een rommelmarkt. Een hele schuur vol spullen. Dat kost dan wel geld, maar dat is voor het goede doel. MijnMaatje is nog niet zo happig op te gaan. We hebben spullen genoeg.......  Maar ik vind dat net schatgraven. 

Ik las ergens dat mensen "no spending weekend" deden een keer in de maand. Anders gaven ze ongemerkt altijd zo wel €200,00 uit. Heb ik niet zoveel last van. Wij hebben onze thermoskan en een lekkere lunch. Dan fietsen en wandelen...heerlijk. Kost niets en geeft veel plezier. Bovendien wandelen in de natuur is zo goed! Ik las ergens:

5 Voordelen van wandelen in de natuur

Groene landschappen verhogen het serotonine-gehalte. ...

Verse lucht bevat meer zuurstof. ...

Buiten wandelen triggert je brein en je geest. ...

Je zintuigen worden meer gestimuleerd. ...

De zon geeft ons vitamine d en optimaliseert hormonen

Gratis en voor niets!

Het was vandaag misschien geen TOPDAG. Maar wel een dag met fijne momenten, in de zon zitten, wandelen, zwemmen en koken. Dan heb ik bijna al mijn hobby's gehad. 

Inmiddels voelt het hier als orkaankracht. De wind waait me om mijn voeten. 

We waren al begonnen voor dat ik er aandacht om een foto te maken. 

Camino Anders dan anders III Dag 26 Geluk maakt een cirkelvormige beweging

Vanmorgen toch maar eens de "stoute" hardloop schoenen aangetrokken. Het viel nog niet mee. Wilde ik beginnen, regende het. Grrrr. Maar wie ben ik, de regen is heel hard nodig. Maar ook het hardlopen hield niet over. Gisteren ging het zwemmen fantastisch. Ik dacht nu ook maar eens hardlopen proberen. 2 minuten hardlopen en 2 minuten wandelen. Het ging.... Een klein rondje. Ik weet niet of de 10 km loop op 22 mei gaat lukken....

Ik had allerlei plannen voor de nieuwe topdag! Maar het regende een beetje en het waait. Volgens mij windkracht 5! Ik ben daarom maar naar Franeker gelopen met de afspraak dat MijnMaatje me daar dan ophaalt als hij terug komt van zijn werk! Lekker de stevige wind in de rug.

Met de fiets is het 11 km. Afhankelijk waar je in Franeker moet zijn. Uiteindelijk heb ik 15 km gelopen. Samen met het hardloop rondje iets te overmoedig! Ik had helemaal geen pijnstillers meer gebruikt gisteren. Maar vanmiddag toch maar langs het Kruidvat voor paracetamol.  

De opdracht van vandaag: Richt je blik eens op cirkels vandaag. 

Ik snap geen bal( He,  een bal, rond, een cirkel toch?)  van de spreuk van vandaag. Maar toevallig is het vandaag een dag van rondjes en cirkels. Ik heb een hardloop "rondje" gemaakt. De windmolen voor het huisje kreeg vandaag zijn tweede molen wiek. Nog even dan draait deze ook rond.

Ik heb in Achlum een prachtig rondje om het dorp gelopen, gestruind door de weiden. Het huis van Haye Thomas gezien.  Bij Hitzum zag ik prachtige witte en gele bollenvelden. Met bollen. In de Martinikerk in Franeker heb ik nog even bij de Gaia gekeken. De prachtige grote wereldbol. 

Ik kreeg van het groentepakket van To Good To Go  9 nectarines. Ook prachtig rond, maar 6 van de 9 waren bedorven. Dat is wel jammer, natuurlijk!

Dan de kikkers. Het zijn er geen 7 kikkers meer in de sloot, maar lijkt het wel het publiek van de champions leage. Wat een kabaal!! Ik heb een geluidsfragmentje gemaakt. Oorverdovend!! Maar ook mooi om deze kringloop te volgen. Thuis bij de Markeplas hebben we het dril voor het eerst gespot eind maart. Nu overal kikkers.....

Klik hier voor het geluid!

Ik besluit eens te neuzen waar te spreuk vandaan komt. Ik vind dit.....

 

"Geluk lijkt veel op een draaideur. Het komt en gaat en zoals Donovan zei, geluk loopt in een cirkelvormige beweging. Soms lijken onze slechte tijden zwaarder te wegen dan de goede, maar als je je herinnert dat het altijd weer terugkomt, komt het goed. "  

Daar gaan we dan maar vanuit! Mijn billen ( he, ook rond, toch) doen knap zeer. Alleen het zitten op het roze zachte bankje in het tiny house gaat prima. Precies op hoogte.  Trap af op, maar trap af, brrrr. Gewoon een vreselijke spierpijn, zo voelt het. Iets te vroeg gestopt met de pijnstillers. Maar we hopen natuurlijk op betere tijden.

MijnMaatje volgt altijd mensen die op weg zijn naar Santiago of Rome. Ik hoor dan alle belevenissen zijdelings ook. Regelmatig leest hij wat verhalen voor. MijnMaatje volgt iemand die al naar Santiago was gelopen en nu dit jaar naar Rome loopt. Een dag voor Rome stopten de berichten. Nu hebben zijn kinderen een stukje geplaatst. De Pelgrim heeft zijn definitieve bestemming behaald. Alleen Rome niet meer.  Hij is plotseling aan zijn hart overleden. "Uit stof zijt gij geboren en tot stof zult gij wederkeren."  Weer een cirkelgang!

De molen bij Achlum

De bollenvelden bij Hitzum

Hier een wiek

Vandaag twee wieken

Camino Anders dan anders III Dag 25 Plezier hebben in wat je doet!

Een mooie spreuk van dag! Zeker na de zware spreuk van gisteren! "Het geheim van geluk ligt niet in te doen wat je plezier in hebt, maar plezier  te hebben in wat je doet!" Met als opdracht: Waar zie je vandaag tegen op? Wat heb je nodig om dat plezieriger te maken?

Plezier is vandaag heel makkelijk! Het is prachtig weer! Schitterend! Ik ben over de dijk lopend naar Witmarsum gegaan. Heb daar 45 minuten gezwommen. Beetje balen dat de rugslag niet wil. Maar dat zijn pine nuts als je kijkt naar wat wel goed gaat. Vervolgens op het terras het yoghurtje gegeten. Lekker verwarmd door de zon. Vervolgens weer over de dijk terug. De klok heeft dan 13.00 uur. 45 gezwommen en 11 km gelopen! Zo prachtig over de dijk. 

Zwemmen is een van mijn favoriete hobby's. We hebben als gezin vroeger ook veel gedaan. Mama smeerde broodjes en dan gingen we  rond de avond zwemmen en daar aten we 's avonds in het zwembad de broodjes. We gingen douchen en in de pyjama gingen we terug naar huis. Nu 50 jaar later zwemmen mijn broer, zus en ik nog wekelijks. Al wisten we dit eigenlijk heel lang niet van elkaar!

Nu zit ik weer voor het tiny house het blog te typen. Voor de 10de jaar op rij! Ik heb hier plezier in en aan de lezersaantallen te zien zijn er ook mensen die het leuk vinden om me te volgen. Ik vind het leuk om te doen en het voelt nooit als een opgave! 
Dit is zo'n bijzondere plek. Ik houd niet zo van termen als "de energie voelt goed" . Maar zo is het denk ik wel. In een hoor een een stoomboot toeter. Het kan toch niet waar zijn? Aan het einde van de sloot zie ik een vader en moeder meerkoet. Nog niet eerder gezien hier! Wel 10 x 7 kikkertjes, maar geen meerkoet in deze sloot. Als zij hun jongen voeden, dan maken ze een stoomboot geluid en best vrij hard. Als ik even een rondje doe over het erf hoor ik de jonge merels in het nestje in de nok. Wat leef je hier toch midden tussen de natuur. Dat is zo mooi. In de tuin komen de groenten aan. De witte bessen hangen in de knop. Nu moet ik ook wel zeggen, dat we in de jaren hiervoor ook nog nooit zo lang zulk mooi weer hebben gehad. Vorig jaar hebben we wel 3 keer een vracht hout gehad voor de kachel. Maar nu hebben we de houtkachel nog niet aan gehad en de verwarming staat op 16 graden. Maar het voelt hier steeds als 18 graden en 's nachts is het bijna te warm. 
In het huisje naast ons zijn gasten. Maar wel vreemd. Je ziet ze niet, maar hoort wel dat er mensen zijn. Ze hebben steeds hun rolgordijnen dicht. Zo jammer van het uitzicht. Maar ik tref ze helemaal niet. Dan kan natuurlijk treffen, dat zij weggaan en ik dan net al weg ben. Maar ik heb de indruk dat ze steeds binnen zijn. Jammer van zo'n fijne dag hier!

Ondertussen luister ik naar de live stream van de uitreiking van de Nationale Onderwijsprijs. Mijn school doet als een van de genomineerden mee. Het gaat om het Ontmoetingsplein. Spannend hoor. Ik weet niet of het proces er heen altijd als leuk zou omschrijven, maar het resultaat is geweldig geworden. Nu maar hopen, dat het wat wordt!  Rond 4 uur worden de winnaars bekend. Wij zijn het niet. Jammer! De andere school heeft iets met de buurt en lezen. Ja, dat scoort altijd hoger dan spelen op een plein!

De opdracht was vandaag: Waar zie je tegen op?  Eerlijk gezegd zag ik wel een beetje tegen het werk op. Ik merk dat ik het zo makkelijk los kan laten, dat ik bijna graven moet, hoe het ook al weer zat. Voor de derde keer draai ik de leerlingenaantallen uit. Het zijn er toch echt 85! Hoe komt het getal van 86 in de lucht???  Het vervolg van de opdracht is: "Wat doe je om het leuker te maken?". Op zich is mijn  werk niet vervelend. Eerlijk gezegd doe ik het graag. Maar dan wel met mate en gevarieerde opdrachten.  Altijd aan staan is me slecht bekomen. Dus even afwisselen met een haakwerkje of zo.

Dan belt MijnMaatje. Even om te horen hoe deze "topdag" was. Nu heel goed. Ik brand los met ervaringen. Dan zegt hij: "Ik moet je wel wat zeggen...." aan zijn toon hoor ik hoe laat het is. Het is onvoorstelbaar, maar er is een vader van een van onze kinderen van een school in onze loopbaan overleden. 58 jaar jong. Het is onvoorstelbaar. Zomaar plotseling! Ik ben er stil van. Verdrietig. Zijn arme vrouw, oud een collega van ons.  Deze Topdag verliest zijn gouden randje.....

Stevig loop een paar flinke ronden over het erf. Wat een balen en wat een verdriet voor zijn vrouw. Zo jong. Ik ben inmiddels de tel kwijt geraakt van mensen die de afgelopen weken uit onze kring ons ontvielen. Eigenlijk wekelijks.... Of hoort dit bij het ouder worden? Maar ik kan me niet heugen dat ik zo vaak zoveel weken achter elkaar begrafenissen heb of rouwkaarten schrijf. Schreef ik gisteren in het blog zo dapper over leven en sterven. Dit komt weer binnen. Ik schrijf vandaag mijn tweede rouwkaart. 

Ik pak me zelf weer op en ga nog even flink aan de bak wat betreft het werk. Rond 20.00 uur ben ik er voor vandaag mee klaar. Met eten doe ik het makkelijk. Ik eet even tussen de bedrijven door. MijnMaatje is er niet dus..  het is wel stil. Voor hoeveel mensen die plotseling alleen zijn, is het altijd stil...

Ik bedenk volgens de Vertellis spreuk van afgelopen vrijdag toch alvast maar weer hoe ik er morgen een TOPDAG van ga maken!  Je moet zelf zin geven aan je dag, toch!? Iets van vlaggen en een lijn?  Ik maak een stevig plan!!!

Bergen gist of gips om te zorgen dat de klei niet zo klont. Foto is niet zo mooi, want de lucht was echt hemels blauw

In de verte de witte bergen

De dijk,,....

De windmolen die we vanaf het huisje zien groeien. Nu met een vleugel.

Mijn gehaakte witte zeepnetje. Eindelijk is hij goed. Foto vertekent. Hij is 5 cm hoog. Priegelwerk. Alleen bij daglicht kan ik er mee aan de slag. Hier heb ik plezier in....

Camino Anders dan anders III Dag 24 Je moet van het leven niet verwachten dat zin heeft...

De Gelukskalender heeft weer een pittige spreuk. Hij luidt helemaal: "Je moet van het leven niet verwachten dat het zin heeft. Jij zult zelf het leven zin moeten geven!" Van Romain Gary 1914 Litouwen

Op het moment van schrijven zit ik op een zo goed als lege camping in de late avond zon. Ik probeer nog net even wat warme stralen mee te krijgen. In de zon is het warm, maar van het "erf "af is koud! In de verte een trekker. Nog veel vogels die flik snateren, kikkergebrul. Of gekwaak. Je kunt hier elke honderd meter zingen "Er zaten 7 kikkertjes"   Voor mij een landje dat gesproeid wordt. Erg mooi. Bij elke cirkel water een regenboog. Het is hier droog!!! Heel erg droog. 

Ik geniet van wat kaarten die we hebben gekregen. Hoe ze in mijn handen en kijk er nog eens naar. Via MijnMaatje komt ook nog een kaart via de app. En ook een rouwkaart, weer een.

MijnMaatje is via zijn ouders, richting huis. Thuis is niets. Dus gepaard met yoghurt, wraps, soep en spinazie pasta, komt hij de komende dagen wel door. Het is wel stil..  De Franse meisjes die in de Pipowagen zitten, om hun thesis te schrijven zijn er ook niet. Ze vonden de pizzeria hier zo geweldig, dat ze vanavond voor de tweede keer gaan. 

Ik ben nu een paar dagen alleen. In het klein kan je zeggen, dat ik nu zelf aan de bak ben om de dagen zin te geven. De wekelijkse Vertellis spreuk van afgelopen vrijdag was: "Wat ga jij doen om van morgen een topdag te maken?" Wat sluit het weer mooi aan... Ik heb mijn kleine plan al klaar. Lopend naar Witmarsum, zwemmen, yoghurt eten, terug lopen en werken. De "echte" schoolvakantie is voorbij. Ik zit nu hier i.v.m. met de pollen. En dat gaat momenteel heel goed gelukkig. Supergoed. Mijn hoofd en nek is andere kost, mijn billen ook. Maar kleine wandelingetjes en fietsen gaan best wel goed.  Ik heb hier geen auto. Dus moet het op de fiets doen. De voorraadkast is leeg. Een keer naar Harlingen of Franeker moet dus ook. 

Het grote "Je moet niet verwachten dat het leven zin geeft.." is heel banaal. Je wordt geboren, je leeft en je gaat dood. Wat voor zin heeft dit....Het is maar aan een enkeling gegeven om een steen te verleggen in de rivier. Toch? Mijn psycholoog zei in een van de gesprekken, toen ik vertelde in februari, dat vanaf de kerst vorig jaar, een voor een de mensen om ons heen wegvielen, "Lieve schat kom met je beide voeten op de aarde, het is onze bestemming om eens dood te gaan. Accepteer dat en geef het een plaats."  Op mijn opmerking: "Maar je gaat mensen toch missen? "  Het missen, rouwen van mensen hoort bij leven.  Verdriet, pijn, rouwen hebben een plek. Net zoals blijheid, dankbaarheid. Maar wat doe jij eraan, wat doe jij er mee? Jij moet het een plek geven en ergens op je weg je leven weer zin geven. Poeff, zware kost, hoor.

Maar deze dagen hier zijn een Camino en geen vakantie, zoals sommige mensen denken. Af en toe doe ik het zelf ook, even vakantie gevoel oproepen. Dat mag ook wel. Vanmiddag ging MijnMaatje weg. Mijn vriendin uit Ferwerd had geappt, "Als je zondag nog in Friesland bent, kom je dan luisteren naar mijn koor? We zingen in Franeker".  Wat een verschil met de vorige Camino's Anders dan anders. Alles was dicht. En nu gaan we van voorstelling, naar museum, van kerk naar zwembad...  Op mijn stalen ros galoppeerde ik vanmiddag richting de Martinikerk in Franeker. 

Het Kwartettekoar laat voor het eerst de cantate ‘Ien minske makket it ferskil’ horen. Dit stuk schreef Eppie Dam naar aanleiding van de textielcollages ‘Let my People go’ van kunstenaar Sue Symons. Ik laat een plaatje zien van een van haar kleden. Componist Jan de Jong maakte er muziek.  Het gaat er over dat een mens het verschil kan maken. Verschillende bijbelse personen komen in de liederen voor: Noach, Mozes, David, Jona.

Het koor heeft  een heel bijzonder mooie klank. Het Fries was goed te volgen. Weer een cadeautje. Ik wist eerst niet goed of ik zou gaan. Ik moest op de fiets. Tegen de wind in. En dat is echt een andere wind dan de Achterhoekse wind. Maar op de terugweg weer wind mee. Wel even 25 km!!! 

In het kleine, heb ik vandaag weer topdag gehad. Of een topdag ervan gemaakt? 

Klik hier voor de link van het optreden van het koor. 

Een voorbeeld van een wandkleed Let my people go

Het programma boekje. Maar goed dat het er bij was!

De lege camping

Camino Anders dan anders III dag 23 Je bent nooit te oud om te beginnen met hardlopen

Kijk daar kunnen we wat mee! Onze breinbreker van gisteren over de deugden, zaten ons aardig op de nek. De Gelukskalender laat het wat zitten qu spreuk, maar de Gezondheidskalender maakt het helemaal goed! In de Corona tijd toen de sportscholen dicht gingen, ben ik uit nood gaan hardlopen. Begonnen met 0,5 km, 1 km 2 km en nu regelmatig 7, 8 km en af en toe 10 km. Dat gaf mij moed om na te denken over de hardloopdag in ons dorp op 22 mei. Ik heb nog nooit van mijn leven een wedstrijd hardgelopen. Maar nu zie ik mijn kans, ware het niet dat door de valpartij wat achterstand dreigt te ontstaan. 

Vandaag hebben we voor de middag een rondje gelopen. Dat gaat, maar voel mijn rug wel. na de middag hebben we een stuk gefietst en dat gaat zonder pijn in mijn rug, behalve over een hobbel. De arts van het ziekenhuis was  optimistisch. "Zal geen toptijd zijn, maar het moet kunnen dat je 22 mei meedoet aan de 5/ 10 km loop. Je hebt conditie genoeg."
Ik heb hardlopen leren waarderen. Je doet je schoenen aan en je bent weg. Ik begin de dag met glas water, kop koffie, rondje hardlopen en dan het yoghurtje. En als dan zo de zon net op komt.... heerlijk! Een gouden begin van de dag. 

Gisteren was het met zwemmen, wandelen en bezoek wel een heavy dagje. Ik heb best goed geslapen, maar was erg duf. In de loop van de dag heeft MijnMaatje een brandnetel omelet gemaakt. Lekker hoor. Daarna heb ik nog een brandnetelmosterdsoep gemaakt, van eiwittenvocht uit de witte bonen pot. Ook goed geslaagd. Morgen van de wortelrestjes in bulgur salade met kaneel. 's Avonds spinazie met pasta en kaas. Van alle restjes maken we wraps. MijnMaatje moet weer aan het werk en neemt de wraps en de yoghurt mee. En dan maak ik alle restje in het tiny hous op.

Vanmiddag in Franeker troffen we het. De Martini kerk bestaat 600 jaar en in deze maand zijn er allerlei activiteiten.  Er hangt een giga wereldbol, de Gaia. Gaia is een verlichte bol van zeven meter doorsnee, en laat je de aarde zien zoals je haar vanaf de maan zou zien. Gaia is een indrukwekkend rondreizend kunstwerk van de Britse kunstenaar Luke Jerram.

Het kunstwerk GAIA geeft het publiek de mogelijkheid om onze eigen planeet te bekijken zoals de bemanning van de Apollo 17 haar zag, in 1972. De installatie geeft het publiek het gevoel dat astronauten hebben wanneer zij naar de aarde kijken. Deze ervaring geeft ze een gevoel van ontzag, een diep besef van de onderlinge verbondenheid van het leven op aarde. En daarmee onze gedeelde verantwoordelijkheid om goed voor de aarde en haar klimaat te zorgen.

Indrukwekkend. 

Ook was er een tentoonstelling over het leven van 20 Joodse componisten. Ook zeer indrukwekkend. In de tentoonstelling ‘Componisten in oorlogstijd’ worden de levens van twintig in de Tweede Wereldoorlog vervolgde musici belicht met foto’s, documenten, brieven, tekeningen en stukjes muziek. De componisten werden vervolgd om hun afkomst of standpunten, doken onder, gingen in het verzet of werden gedeporteerd. Acht van deze componisten hebben de oorlog niet overleefd. Veel van hun werk verdween in de vergetelheid. Nu is er een Stichting die met grote info panelen, zorg dat dit bij het brede publiek weer bekend wordt. 

Wat een cadeautje weer. En thuis kreeg ik van KLEINKIND en zijn ouders een PAPIERENKUS DOOR DE BRIEVENBUS! Mijn dag is weer goed. 

Klik hier voor het filmpje